Ik trok na lange tijd weer eens een kaart uit de Osho-Tarot. Osho haalt allerlei verhaaltjes uit alle religieuze tradities om 'een wijsheid 'te illustreren. Een kaart is ook gewijd aan Franciscus van Assisi. Het toeval hierin en ook in de I Tjing intrigeert me wel. Hoe is het mogelijk dat je soms in een periode achter elkaar dezelfde tekens of dezelfde kaart trekt, uit al die mogelijkheden die er zijn? Volgens de kansberekening is dat niet logisch.
Osho geeft als commentaar, dat iedereen in het leven de ervaring heeft dat die zoekende is. Maar de vraag is niet: naar wat precies. Juist wanneer je niet specifiek zoekt, zul je vinden. Mensen hebben de neiging om buiten zichzelf te zoeken en hun zintuigen te verzadigen. Ze vergeten in zichzelf te zoeken en zien daar ook aanvankelijk niks, want het is net zoals wanneer je in het schelle licht in een donkerder ruimte komt. Dan zie je eerst ook niks. Pas als je ogen gewend zijn, zul je wat zien. Plotseling kan het aan je gebeuren: je ziet je eigen innerlijk licht.
Waarom krijg ik nu deze kaart? ... Ik denk dat het te maken heeft met een beslissing die ik morgen zal nemen. Ga ik door met meditatie begeleiden of niet? Ik zal in het gesprek gaan speuren of meditatie blijven geven, het voor mij nu te schel maakt, zodat ik het innerlijk licht niet meer goed zie en kan ervaren. Als meditatie begeleiden bij jezelf routine wordt, dan ben ik onderweg even wat kwijtgeraakt. Of ligt het niet meer op mijn weg om zo het innerlijk licht te voeden.
Er is stilte nodig, om deze te voeden. Een ruimte die helemaal vrij en leeg is, zonder waarde-oordelen en strevingen... Ik heb het tegenwoordig buiten het klooster drukker, het is minder overzichtelijk en planbaar voor me... Misschien is de tijd van het meditatie-begeleiden voorbij.
