Koningsdag, belevingsdag

Heerlijk:  het was weer de Nederlandse dag-der-dagen: Koningsdag. het zou de koudste worden van ooit, met regen en wie weet hagel. Dus ik trok onder mijn kleren mijn lange wollen onderbroek en hemd aan  uit het leger, die ik ook al jarenlang mee neem naar Oerol, Terschelling. Terwijl ik mij aankleedde, keek ik naar buiten: kijk dat bedoel ik nou. Bij een overbuurvrouw, die ik overigens helemaal niet ken, ik dacht dat er een man alleen woonde, zo'n Koningsdag-tafereel. Klein meisje, trappelend van ongeduld op de stoep, met haar rijdende speel-mobiel voor zich, terwijl haar moeder de spullen uit het schuurtje haalde. Te beginnen met een oude kinderwagen vol speelgoed, en daarbovenop, een matrasje, een hoepel, een hobbelpaard. Daar liepen ze, richting de vrijmarkt in de buurt. Waar ik haar even later vol verve het matrasje zag aanprijzen. Het mooie houten hobbelpaard was al weg.

Koud, ja , dat was het. Op de Grote Vrijmarkt in de Goffert, waren mensen aardig inventief geweest. Sommigen hadden hun heel grote familie-kampeertent opgezet, met daarbinnen een eigen winkeltje. Een jongetje zat ergens, helemaal alleen, zo leek het, in zijn iglo-tent verscholen en verkocht van daaruit zijn oude speelgoed. Maar er waren ook heel veel kinderen, die moedig, met halve wanten aan, viool en cello en klarinet speelden. Het was veel minder druk dan andere jaren, maar even zo gezellig.

Ik vind het echt kneuteren: met een oranje sweater aan en dan je eerste aankoop doen: een Snoopy-kleurenstripalbum. 50 cent! zei het jochie, niet duur! Nou, voor 20 cent neem ik het!, zei ik. Daar was hij ook blij mee. Ik liep weg en herinnerde me dat ik er ooit met J. had gelopen, die bij alles wat kinderen aanboden, meteen, een euro of zelfs twee erbij gaf. Ze vond het zo sneu... die kinderen die geen benul van geld hebben. Nee, zo ver ga ik niet. Ook volwassenen hebben op deze dag geen benul van geld. Ze doen het voor de lol, dat moet wel, want wie gaat er nu al in de nacht iets opbouwen, voor die paar rottige centen?

Al jarenlang is er een groep ouderen, die in een lange strook wel vier party-tenten opbouwen, vol waar. Tegen het einde van de markt, dalen de prijzen in rap tempo: alles moet weg! Drie dingen voor één euro! Nee, we nemen niks mee naar huis. Dus uiteindelijk is alles voor de graai.

Dit jaar heb ik weinig meegenomen. Ik vond wel op de grond, precies dat plastic kampeerbestekje van vork-lepel-mesje in één, dat geloof ik, in de winkel toch wel 9 euro kost en ik dus toen niet kocht. Iemand bood me gratis een schuine boekenplank aan, in een v-vogeltjes-vorm, die liet ik toch maar achter. Thuisgekomen toch spijt: ik had daarmee ook een heel hoge stapel koffieboeken kunnen maken, met de lange poot van de V als ruggensteun...

Maar ik nam wel een popje mee, met kort rood haar en felle ogen en een oranje gebreid broekje aan. Die kijkt me nu , parmantig staande aan , vanaf een plank in de badkamer. En Kermit de kikker, als handpop. En een museum-puzzel van Clementoni van die twee peinzende barok-engeltjes onderaan dat heel grote schilderij van Maria. Elk stukje prachtig van de geschilderde kleur, maar het wordt nog een hele dobber, zoveel lucht, zoveel bruin engelenhuid... Zou die volgend jaar gelegd zijn?

Tot slot een Duits engelen-orakelboekje met 32 kaarten met allerlei engelen uit de kunstentraditie, voor 50 cent van een serieus-type-vrouw. De eerste kaart die ik trok was die van de wijsheid.De tweede van het geduld... zo kan ik nog een heel jaar voort met engelen-belevingen tot de volgende Konings-belevingsdag.