Vanochtend was het een werkelijke prachtige, perfecte lenteochtend. Op de fiets al dat jonge, jonge lentegroen aan de bomen, met het gefilterde morgenlicht. De forsythia die bloeit, er zijn al pinksterbloemen in het gras, de witte krentenbloesem, de zware heel roze kersenbloesem, helemaal uit. Zo'n heel klein fietstochtje, door het park en de wijken waar de mensen wonen in hun stenen huizen... wat een gelukkige omstandigheden.
Het is uitbundig lente. Het voelt dit jaar ook als een milde lente. Gisteren tegen de heldere nacht aan, keek ik naar de drie kwart maan en rookte een sigaartje in de koele lucht voor het slapen gaan. De wijde open hemel, enkele stralende sterren.
Ik dacht aan de woorden, de enige die ik vond, voor de maandagochtend-meditatie:
In de stilte
alleen
deze woorden
JA
ik ben -
het geheim
van
leven.
