Zo brak mijn douchekop pas, zomaar af, terwijl ik die juist wilde schoonmaken. Het waren koude Pinksterdagen en ik wilde wel per se 's avonds onder de warme douche. De winkels zaten dicht,, dus met inventiviteit, al zeg ik het zelf, en moeite heb ik de douchekop aan elkaar geplakt: eerst met ducktape het geheel omwikkelen en daarna nog eens met touw eroverheen. Ik wilde niet het risico lopen dat door het warme water de ducktape los zou kunnen laten en de douchekop op mijn kop zou kunnen vallen.
Toen gebeurde het me, dat een grote kaars in een klap geheel ineen zakte, zodat het kaarsvet over de hele tafel liep. Grote plakken waren de volgende ochtend gelukkig makkelijk verwijderbaar. Toen gebruikte ik een aardappelschilmesje om de asperges mee te schillen, mmmm lekker, likkebaarde ik alvast: breekt in ene keer het mesje zich los van het handvat! En de schoffel viel van de stok af en mijn grote gieter lijkt gestolen uit de tuin...
En het allerergste gebeurde me vanochtend: Ik kwam mijn kamer binnen en het stonk verschrikkelijk. Bleek het riool naar boven te zijn gekomen via de wc! In de helft van de kamer stond het bruin-gele water. Nu had ik gedurende de winter al geblub en geborrel gehoord, als ik de wasmachine aan had en het spoelwater liep niet helemaal lekker: maar ja, dacht ik, er is veel regenwater; misschien loopt het wel los in de lente. Het liep niet los, het spoot eruit! De ontstoppingdienst kwam vrijwel meteen en dan is het toch ook wel weer wonderlijk hoe snel chaos en stank weer verdwenen is.
En dan hebben we nog mijn dierbaar gekoesterde mussenkolonie waarvoor ik al jaren in de bres spring. Denk je alles voorgoed opgelost te hebben, komt er een nieuwe technische beheerder die van plan is om begin september alle dak- en gevelbegroeiing te gaan rooien... Of het tij te keren is? Dat zal in de toekomst maar weer moeten blijken...
Leven blijkt elke keer weer, omgaan met vergankelijkheid... Soms best wel slikken voor iemand zoals ik, die houdt van duur en betrouwbaarheid: dat de dingen blijven.
