Moeder verhuist van het hospice naar een appartement, met wel alle zorg die nodig kan zijn, maar ook met elke dag een ontbijtbuffet en het eten van een chefkok in de avond: dat zijn dan toch 'kwaliteitsmomenten' op een dag, als je lekker eten kunt waarderen, en dat doet Moeder.
Raar: dan verhuis je en dan roept dat ook herinneringen op van het inrichten van je eerste kamers: Naar Ikea voor een klerenkast en handdoekenkast, want de ingebouwde kasten kun je niet meenemen, het beroemde Ikea salontafeltje aanschaffen: want de heel grote met glasplaat en twee grote houten olifanten daaronder, die past niet meer. En een tv-tafel en ladenkastjes: want als die mee zou gaan, zou die bij nader inzien waarschijnlijk toch bij het vervoer uit elkaar gaan vallen.
Verrassend! Hoe uit de spullen her en der die uit het oude huis komen en de nieuw in elkaar gesleutelde, er toch een eenheid is ontstaan. Een oude Billy boekenkast op het oude adres uitgeruimd, een van de heel veel boekenkasten die er staan, en er bleken muizenkeutels op de planken te liggen.... Brrrr! riep Zusje, fijn dat ik die niet gedaan heb!!!, die dan toch best wel staat naast de nieuwe kasten. Een nieuwe zwarte slaapzitbank, die met de zijden blauwe en turquoise kussens erop wonderwel past bij de zwarte hoek-zitmeubels en de tafel.
En nu maar hopen dat Moeder het morgen ook mooi vindt en daar in De Sterrenschans, vroeger was het een schippersinternaat hoorde ik zaterdagavond van iemand die daar in de buurt woont, een goede tijd zal beleven.
Tussen door viel me de meditatietekst voor deze ochtend in:
Elke ochtend
een nieuw begin
ik voel mijn hartslag
volg mijn ademhaling
en ik sta op:
de wereld tegemoet
alles en allen
uit één.
