Er zou gekeken worden naar een donkere locatie. Eerlijk gezegd verwacht ik dit niet bij zo'n modern en groot gebouw... Nog niet eerder heb ik meegemaakt dat een volstrekte leegte omtrent een 'volgende-week-besteding', zich in zeer rap tempo vult met allerlei beelden en indrukken van een nieuwe plek en dat je jezelf daar dan zit lopen. Ik ben er weleens geweest voor een cursus. In dit gebouw zit een sportzaal, maar ook een theaterzaal, scholen, een bibliotheek, kinderopvang, allemaal inpandig.
Ik ben ook wel nieuwsgierig: dit is hét voorzieningenhart van de volkomen nieuwe wijk aan de overkant van de Waal. Ik kan erheen fietsen, over de nieuwe brug, en dan is het een half uur volgens de fietsplanner. Daar doe ik dan 'rustig' drie kwartier over. Er is ook een rechtstreekse bus, en die doet er ook een halfuur over. Oosterhout ligt tussen Nijmegen en Arnhem, dus er zullen ook wel een nieuw soort dagen komen: ik verwacht meer in Arnhem en omstreken te zijn en te wandelen. Dezelfde doorgaande bus vanaf Dukenburg, eindigt op station Arnhem.
Anderzijds is het ook mogelijk, dat ik overweldigd door al het licht en de indrukken, ik toch snel moet afhaken en het dan een ziektemelding wordt... Gisteren had ik een telefonisch intake-gesprek voor het specialistisch onderzoek, dat naar objectiveerbare feiten moet gaan zoeken. Maar de arts zei aan het einde van het telefoongesprek, dat hij de kans ook klein achtte, dat er echt meetbare en zichtbare dingen tevoorschijn komen.
Hij zei: ik zeg altijd maar dat het vergelijkbaar is met vlinders in je buik, als je verliefd bent, of de brok in je keel bij een uitvaart. Iedereen weet wat je bedoelt en toch zal je het nooit kunnen meten en vastleggen...Maar ja, wat gaat dat dan concreet voor me inhouden? Hij vond mijn situatie vrij helder en stemde in met 'het gegeven', dat herstel niet mogelijk is. Hij zou toch nog met een neuroloog overleggen. Omdat het voor mij vervelend is, om nu dan wellicht voor de derde maal, het was al zo vlak na het ongeluk, te horen, dat er 'niks te zien is, maar de klachten bekend zijn'.
Wordt vervolgd. Nu eerst maar naar 'mijn' wijkcentrumpje voor een laatste middag en avond.
