Wat is dat allemaal? Nou gewoon de dingen die je inspireren. Ik deed bij A.C.-TION, een goede vondst. Een grappige woordspeling die ik onlangs hoorde, op die ene winkel waar je onverwachts koopjes kunt doen, Sommigen heel verantwoord, want dan zijn het gedumpte partijen uit failliete inboedels van winkels, soms zeer onverantwoord: er is een documentaire waar te zien is dat hele dorpen in China, één goedkoop product voor Action maken en onder welke slechte arbeidsomstandigheden dit is.
Welnu dáár, vond ik voor 1,99 euro per stuk alle natuurdvd's van David Attenborough, die hij ter ere van zijn negentigste verjaardag maakte. Dus ik ben even helemaal op de natuur. Pas viel ik van de ene verwondering in de andere, het ging over de Galapagos Eilanden, vulkanische eilanden op de hoogte van de evenaar, boven Zuid-Amerika. Wist U dat daar 'paardenbloembossen' zijn? Pluisjes van paardenbloemen die het over de oceaan gered hebben, zijn er uitgeroeid tot de grootte van bomen.
De eilanden zijn allemaal verschillend van leeftijd en hebben ieder een geheel eigen biotoop. Op sommige spuwt nog lava, anderen bezitten lagen en lagen vol oude lava. Alleen hier komt de reuzenschildpad voor, en aan de verschillen van de schilden kun je zien van welk eiland ze komen. Hier is op versnelde wijze de evolutie waar te nemen en het aanpassingsvermogen van de natuur, aan de plaatselijke omstandigheden.
Er is een leguaan, waarvan de verre voorouders vanuit de Zuid-Amerikaanse oerwouden hier terecht zijn gekomen. Zij leven van planten en bladgroen. Op een van de eilanden op de Galapagos, doen zij dat nog steeds, maar op een ander zijn ze geëvolueerd tot zee-leguaan. Hun groenige schubben zijn zwart en hard geworden, hun lichaamsgestel zó, dat zij nu heel lang onder water kunnen blijven en kunnen zwemmen. Want op dit eiland is er alleen maar zeewier om zich te voeden. Onlangs is er een roze leguaan ontdekt op een ander eiland, waarom die kleur is nu nog een raadsel.
Ongelofelijk, die interactie van de natuurverschijnselen. In het kielzog van 'de natuurbeleving' vond ik zo de documentaire Blackfish uit 2013. Het gaat over orka's en wat het ze doet dat ze in gevangenschap leven en kunstjes doen in Seaworld. Orka's blijken zeer intelligent te zijn. Ex-trainers zijn aan het woord en beamen dat, en hoe ze een persoonlijke relatie voelden met het dier dat ze trainden.
Het meest vreemde blijft dan, dat deze enorme beesten die stomme kunstjes doen, Ze moeten wel, want zo verdienen ze hun dagelijkse maaltijd vis. De orka's worden hongerig gehouden. Tilikum neemt na 30 jaar wraak en dood een trainer. Hij is als baby-orka gescheiden en gevangen van de moeder. Er zijn beelden te zien dat de hele orka-gemeenschap rondom de boot waar Tilikun gevangen is, treurt. Een man die daarbij was, zegt nu met tranen in de ogen, dat dit het slechte is wat hij ooit gedaan heeft.
Ik vind het zo apart, dat er van dit soort documentaires, over de grootsheid en het anders-zijn dan mensen van dieren en de natuur, het adapatievermogen aan omgevingen en mensen, het zélf uiteindelijk verschijnen, al is het in een wraakactie, dat daar tegelijk iets troostends uitgaat. Dat er fossielen zijn in China van 500 miljoen jaar geleden, waar het eerste gewervelde beest, waar de mens ook vandaan komt, in goede conditie te zien is.
Al die dagelijkse beslommeringen van jezelf: Je bent zelf maar zo'n kort momentje in de tijd van die evolutie. Het kan niet anders zo zijn, dat jouw persoonlijke leven eens ophoudt. Maar het leven zelf gaat door en daar ben je met jouw kleine persoontje een levend onderdeel van, ook maar een van de natuurverschijnselen.
