zaterdag 26 januari 2019

Grace and Frankie

‘Ken jij de serie Grace and Frankie?’, vraagt nichtje L. me. ‘Frankie lijkt  precies op jou, elke keer als ik haar zie, zie ik jou.’ 
- Hoezo, wat vind je dan waarin ik op haar lijk?
- Ik weet niet, in alles...
Ik dring toch een beetje aan, wat ziet nichtje L. dan? Dus uiteindelijk zegt ze iets van:
- Ze houdt van kunst... en van de natuur. En ze is een beetje chaotisch.
- Maar je weet toch, dat het bij mij door dat ongeluk komt, die hersenkneuzing, ik ben eigenlijk héél harmonisch en evenwichtig!
-Ja, wéét ik ! 

De serie gaat over twee oudere vrouwen, wier partners ineens tegen hEn zeggen dat zij verliefd zijn op elkaar en met elkaar willen samenleven. Grace en Frankie, die elkaar aanvankelijk helemaal niet zien zitten, zijn gedwongen om met elkaar te gaan wonen in een strandhuis. Op den duur gaan ze wel echt om elkaar geven. 

Frankie wordt gespeeld door Lily Tomlin. ‘Oké’, zeg ik tegen Nichtje, 'Dat heb ik altijd wel een leuke actrice gevonden, ze heeft iets grappigs. (Dat scheelt toch een slok op een borrel, als iemand vindt dat je er zo erg op lijkt). Grace wordt gespeeld door Jane Fonda. ‘ Hoe oud denk je dat Lily Tomlin is?' vraagt Nichtje. ‘Nou... iets van mijn leeftijd?’ ‘Nee! Ze is in het echt al 78 jaar!

Nu kijk ik even op YouTube naar een interview met beide. Jane Fonda blijkt al 80 jaar. Zij is haar leven lang al een activiste, op de barricaden voor een betere wereld. Voor haar is de serie die zo’n succes is, misschien ook een vorm van activisme, zegt ze. Om te laten zien dat oudere vrouwen nog alles kunnen en zich met alles bezig houden en dat je in andersoortige dynamische structuren kunt leven. Dat op het einde, na de pijn en strijd, er toch met een ander affectie overblijft, waarmee je verder kan.

Dat is in een vrolijk interview met twee vrolijke kwieke vrouwen, die je geen 80 zou geven (alleen maar mogelijk door heel veel dure verjongingsbehandelingen, denk ik daar dan toch ook bij), en die ook persoonlijk nu met elkaar bevriend zijn, elkaar kunnen plagen en waar de wederzijdse affectie voor elkaar duidelijk aanwezig is... Dat is toch wel een wijze observatie.

Als affectie altijd en overal over zou blijven en zou overwinnen... dan krijg je een prettige wereld om naar te kijken, zoals in Grace and Frankie. Jammer, alweer, dat ik geen Netflix heb, want dan zou ik graag wat seizoenen willen zien. Ik vermoed dat ik het net zo verslavend zou kunnen vinden als Rizzoli& Isles, dat ook draait rondom de affectie van twee vrouwen, die tegelijk ook elkaars tegenpool zijn. Wat ik aan flarden zie van Grace and Frankie: ja, ik ben absoluut niet die sjiekere en nette Grace en ik herken in de motoriek van Frankie wel mezelf.

Aha! In de bibliotheek blijkt Seizoen 1 aanwezig te zijn, dus meteen besteld. In de beschrijving blijkt Grace een gepensioneerde cosmeticamagnaat te zijn en Frankie een hippie en een kunstenaar. ’Baanbrekende sitcom, waar geen onderwerp geschuwd wordt, seks op oudere leeftijd, masturbatie, euthanasie. Het is een lach en een traan, net als in het echte leven.' Ik heb er zin in.