Na de boeren en de bouwers staakten de leraren en daardoor was daar plotseling de dochter van collega L. in de speeltuin. Voor haar voor het eerst en nu was ze zomaar het enige kind in de speeltuin, ‘dat kan geen enkel ander kind zeggen, dat maakt je helemaal uniek’, zei ik tegen haar en ze glimde, net zoals L. ineens een trotse glimlachende vader was. ‘Ze wordt alweer tien', zei hij op het einde, ‘zo snel gaat dat.’ Dus hij is op zijn 23-ste al vader geworden. V. lijkt heel erg op hem, vond ik en hij beaamde het: 'Dat wordt steeds meer zo’, zei hij.
Niet alleen haar uiterlijk: en zij heeft iets elfen-achtigs met haar bleke, voor een kwart Engelse gezichtje en haar lange haren, maar ook haar een beetje niet bij de wereld horende dromerige energie gecombineerd met een gedecideerde snelle levenslust daar door heen. Zij heeft de berenbende opgericht, dat is een klimbende die overal inklimt en verborgen hutten maakt. Ze demonstreerde hoe je door een voet dwars te zetten je heel snel omhoog kwam, dat had ze van de gorilla’s afgekeken, zo naar beneden ging iets minder goed.
Zij heeft de twee eerste boeken van Harry Potter zelf gelezen en haar moeder gaat haar de rest voorlezen, ze zijn nu in deel vier, want die vindt het te spannend voor haar als ze het zelf zou gaan lezen en ze heeft een spreekbeurt over De steen der wijzen gegeven. ‘Heb je toen ook verteld, hoe J.K Rowling op het idee voor Harry Potter is gekomen?' vroeg ik, ‘dat zij in een trein zat en zomaar ineens die hele wereld er was met alle personen erin en wat ze zouden mee gaan maken?’ Nee, dat wist ze niet en ze zei meteen: ‘Vandaar dus de trein die ze naar de tovenaarsschool brengt.’ Wat een slim en lief kind. Harry Potter zelf was haar favoriet en Hermione en ook Dumbledore vertaald als Albertus Perkamentus, omdat hij alles weet en alles kan. Zij kende de Engelse namen ook want haar moeder is half Engels en van haar overgrootvader uit Engeland kreeg ze al heel vroeg een boekje met Engels daarin. Heel verstandig dat haar moeder nu het vervolg voorleest, schoot er door mij heen, want Dumbledore is in het begin nog een soort God met een lange witte baard, maar later krijgt hij het heel moeilijk en gaat hij ook dood...
Ondertussen volgde ze met haar verrekijker een roodborstje, sloop erheen en maakte in het donker van het toverkasteel vogelgeluiden om ze te lokken. En ze hielp mij met een hark van thuis ook met bladeren harken en we kwamen op het idee om een vis en daarna een groot hart van blad midden in het bos te maken. Zij vond ook nog in een boomstam een drinkbakje voor vogels dat best diep bleek toen ze er een takje in duwde en daarna werd het ook een meertje voor elven met een bruggetje erover heen en steentjes als versiering. En ze haalde cappuccino voor mij. ‘Ik hou van Engelse woorden op mijn T-shirts’ vertelde ze en haar lievelingsshirt was waar op stond: Give me your gloss. Nou, dat heeft V. mij op deze werkdag in het bos in heel ruime mate gegeven. ‘Wat heb jij een leuke dochter’, zei ik tegen L. en hij reageerde , glanzend, eenvoudigweg met: Dank je wel.