Toen dacht ik ineens: maar New York in de winter leren kennen, dat is eigenlijk jammer. In elk ander jaargetijde is de stad veel aantrekkelijker. Dus ik zag ervan af. Toen kwam Mumbai in beeld: ja, dat is een goede tijd nog net voor de echte warmte er losbreekt. En ik zou er bewust twee feesten kunnen meemaken waaronder Holi.Vorig jaar hoorde ik pas een dag later over dat eerste feest, van de vrouw op het strand. Als ik nu zou gaan, dan ben ik daar nu ‘vrijwillig’ tegenover vorig jaar waar ik ‘vastzat’.
Ik zag een ideaal adres in het hart van de oude stad, als je uit het raam kijkt dan zie je de vrouwen op de grond op kleedjes op de groenten en fruitmarkt. Het zou bij een jonge vrouw in huis zijn die als beroep schrijver in heeft gevuld en in haar kennismakingsverhaaltje meldt dat zij haar geld verdient met het schrijven van filmscenario’s. Dát leek me wel een leuk pakketje, maar toen meldde zij, dat ze de eerste twee weken naar haar thuisstad in Kerela zou gaan, dus mij niet kon ‘hosten’, maar daarna wel, graag. Toen dacht ik: dan ga ik de eerste twee weken in een hostel en daarna bij haar, maar toen dacht ik weer: nee, dan zet ik mij geheel vast, beter een eerste week boeken en dan maar zien en dus ook niet de vrouw in de roze kamer, op zolder alvast boeken. Ook gek, mijn kamer in Mahabalipuram was ook roze, mijn lievelingskleur.
Onder al deze plannen zitten perspectiefwisselingen rondom het concept van ‘op reis gaan’. Oorspronkelijk is het concept: langer verblijven op één plek. Maar doordat ik in Mumbai niet op één plek kon verblijven veranderde het in: misschien wat gaan rondreizen. Maar dat wilde je oorspronkelijk niet! En nu bij het wakker worden én van plan om vliegticket en visum te boeken denk ik ineens: ja, maar dat visum is nu heel onhandig! Het blijkt dat India nu een visum voor een jaar lang verstrekt, voor meerdere entrées met elke keer een maximum tijd van 90 dagen daar. Als ik dat nu boek dan zit ik volgend jaar met een visum dat maar tot half februari geldig is, terwijl die hele maand en januari en maart de ideale tijd is om in India te zijn... Visa en India is natuurlijk een gevoelig punt en ik stel me voor weer naar India te gaan en daar dan twee maanden ofzo te blijven en daar zit, net als vorig jaar, de maand februari bij in. Dus nu ga ik maar niet....
Ik moet wel weer wennen aan dit nieuwe perspectief. Maar ik hou er geloof ik ook wel van: iets uitzoeken en dan dat prikkelende gevoel dat je met ėén druk op de knop iets voor in de toekomst bepaalt. Ik werd me daar onlangs erg van bewust, toen bleek dat je jouw prepensioen zelf moet regelen, in mijn geval bij het ABP. Via DigiD kom je op hun site, in jouw eigen pensioen en dan kun je schuiven wanneer je het in wil laten gaan, en meteen, razendsnel wordt berekend hoeveel je dan krijgt, tot je dood. Tot op een maand nauwkeurig. Is dit wat u wilt, bevestig dan hieronder, klaar is Mirjam. Juist ja. Ik heb nog niet op de knop gedrukt.
