Het fijne van vakantie is, dat men werkelijk de dag plukken kan, zoals die daar is. Je kunt je gewoon mee laten drijven met wat zich voordient. Deze dag ziet er grijs en regenachtig uit. Ik zal daarom naar de tentoonstelling in de St Stevenskerk gaan: kunst in de kerk.Fijn dat ik twee dagen geleden mijn plannen heb omgegooid, om gauw nog naar een Waalstrand te fietsen. Wilde paarden, boten die voorbijtuffen en op het einde een ruikertje plukken van margrietachtigen, gele kamille, boterbloempjes en nog zo wat en dat op je tafel zetten: dat is geluk.
Die middag eindigde in opkomende donkere wolken die de uiterwaarden in een vreemd, onwerkelijk licht zetten en weer aangekomen in de stad was de lucht op sommige plekken donker, heel donker blauw grijs en scheen er een helgeel licht, regende het mild en verscheen er boven de Waalbrug een regenboog. Dit is mijn woonomgeving, waar ik blij ben een deel van te zijn.
Een dag ervoor was ik met vriend E. op de Gorselse Heide. De heide bloeide daar, al had de ochtendkrant net verteld dat de heide bruin was dit jaar door een of ander beestje. Nederland is ook daar, in de Achterhoek zo mooi! De brede zandwegen die door de bossen leiden, het coulissenlandschap van bos, weiland en heide. De rust van het geen verkeer horen. Men waant zich daar ietwat buiten de tijd en zo is het ook dat E. en ik op onze lange, lange wandelingen het leven doornemen.
De Schola Peripethea, doopte E. het ooit. Zoals de filosofen in Athene langs de zuilengalerijen er lustig op los filosofeerden, zo is bijna elke denkbare levensbeschouwing al wandelend door onze hoofden gegaan. Maar ook heel andere dingen: deze keer vonden we elkaar in ons enthousiasme over de film The Titanic.
En zoals al zo lang, in het laatste plaatje van de Zenstrip: De jongen met de Os. De Os staat voor het zoeken naar verlichting en wijsheid. Er zijn tien plaatjes, waar de jongen de os zoekt, hoedt, vastbindt of waar de os verdwijnt. Maar op dat allerlaatste plaatje gaat de jongen gewoon weer water halen en naar de markt. De plaatjes zijn door de eeuwen heen telkens weer opnieuw getekend en van een andersoortig commentaar voorzien.
Wie wat googelt op zen en jongen met os, kan een leuke versie uitzoeken. En boven je bed hangen. En je afvragen welk plaatje er bij je hoort. De plaatjes zijn natuurlijk van toepassing op alles wat zich in het leven voordoet. Ze roepen op tot meditatie.
Men neme een levendillema, zoeke daar het plaatje bij die het best je huidige houding weergeeft en vervolgens sta je stil of dat het is, wat je wilt. Is dat zo: Oké. Voel je vaag iets kriebelen? Neem dan een van de andere plaatjes in oogschouw, tot die ene waar je je rust bij vind. Die tien plaatjes geven een volledig recept, hoe te handelen tot Levensgeluk.
