Het prachtige vuurwerk is weer voorbij en de menselijke vleesmassa wurmt zich door de bottleneck vlak hieronder, begeleid door straatmuziek. Zus laat de foto's zien, zonet geschoten. Oooo, bijna nog mooier dan in het echt. Ik was bij de laatste knaluitsmijter met mijn blik naar boven gericht, maar in den beginne was het een dikke wand met regenboogkleuren, ontwaar ik nu. Alles afgeschoten vanaf een boot op het water.'Ben je weer een blogje aan het maken?' zegt Schoonzus en kijkt even mee. 'Ja joh, leuk toch? reageer ik. Dat is wel leuk van dat Internet ter plekke. Al mot ik krupe, op blote voete goan, ik wil nog een keer St Steven horen slaan, speelt het dweilorkest. Het Nijmeegs lijflied, ooit gecomponeerd door de oom van een vriendin. Even hangen uit het raam leert me dat de massa iets dunner is, maar nog steeds waggelend en schuddend zich voortbeweegt.
Nichtje Lisa zit onder me kralen te sorteren, die daarna gestreken worden. Je kunt daar hele mooie plakaatjes van maken. Bij mij thuis hangt een gestreken ster. 'Mirjam ga rustig door, want dat vind ik gezellig, zo.' Lisa praat in zichzelf: 'O,wat handig is dat ik alle blauwe eruit haal.' Ze maakt iets Mondriaansachtig, een vierkantje geel, veel blauw en rood, dat wel de vorm van een hart heeft.
- Waarom gebruik je zoveel blauw?
- Om de lucht te maken.
- Maar wat is dat vierkantje geel dan?
- De maan.
- Maar het is vierkant!
- Ja, want ik kan hem niet goed rond maken.
Zo zou je moeten creeëren. Je maakt wat binnen je mogelijkheden.Dan is de maan maar vierkant in plaats van rond.
Want wij zijn eén voor allen en allen zijn we eén, zingt Lisa onder me. Dat komt uit het Vierdaagse lied. De kerk ligt op straat. Een rood kloppend hart op de grond en een vierkante maan daarboven: Vuurwerk !
