zaterdag 25 juli 2009

Leuk?

Gisteren zat ik sinds lang weer even kort voor de tv en ging na het Journaal even zappen. Ik kwam in het progamma 'Wie is je Ex?' Een exacte opvolger van het oude 'Wie van de drie', de kandidaat op eenzelfde draaistoel, de drie die de echte zoeken tegenover haar en de drie exen naast haar.

Het werd gepresenteerd daar Chantal Janzen, en Ruben Nicolai is het vaste hoofpanellid. De gastpanelleden waren die vrouw die bij RTL-Boulevard het mode-item mag doen, zo iemand van wie ik altijd denk: 'Als jij 40 jaar geleden geleeft had, was je vast een saaie, beetje zeiige volgzame vrouw geweest, thuis aardappelen schillen.' Ook de andere dame was natuurlijk een BN-er, maar haar naam en waarvan ik haar ken, ik weet het niet.

Anyway, het geeft aan wat het progamma biedt: kostelijk, Melig Amusement. Het roept dat oude kindergevoel op: meeraden en kijken of je gelijk hebt. Ik viel in de gestelde vraag: Zou je als je het voor het zeggen had, haar terug willen? Het is jongen C. dacht ik, want ik meende een vleugje kwetsbaarheid over zijn gezicht te zien gaan, toen hij een beetje lachend JA zei.

Gaandeweg liet ik me toch overbluffen door het panel. Voor hen viel C. af. De ene dacht dat hij waarschijnlijk homo was en een goede vriend, de andere vond hem wat te ordi, in zijn strakke T-shirt en zonnebankbruine armen. Terwijl men elkaar van het tenissen kende. Ja, dacht ik, dat is bij nader inzien toch misschien zo. C. kan homo zijn.

Jongen A. Die moest het wezen, zo psychologiseerde de dame wier naam ik niet ken: Als je je voor het eerst waagt aan een vriend, dan wil je graag dat zo'n vaste verkering iets van een overwicht op je heeft, iemand waar je een beetje tegen aan kunt leunen en A. bezat al deze kwaliteiten. Iemand die je dan later dumpt en die je het ook weer vergeeft, want zo was het gegaan. Ruben vond het ook, het was een eitje deze keer, vond hij.

Maar Modedame dacht toch B. Want B. leek het meeste en ze hadden dezelfde soort kleding aan. Men let op waar men goed in is. Toch ging ze makkelijk mee in het eindoordeel: Jongen A. Wat mij weer bevestigde in het meegaande saaie meisje, dat ze niet geworden is. Anders kom je niet op de tv.

Er is 4000 euro te verdienen, als ik het goed verstaan had. Dat is toch niet misselijk. Dan wil je er toch wel energie steken om het panel te bedotten. Jongen C. die als snel was weg gezet, die was het. Ze waren allemaal goede vrienden van elkaar. Zij was voor hem gevallen, omdat hij de knapste was. C. vond het niet leuk om als homo gezien te worden. En dat was dat.

Er blijft bij mij een beetje iets onbestemds over. Hoe zit C. daar in zijn velletje, als hij haar eigenlijk terug zou willen? Hoezeer heeft hij zich laten bepalen door zijn vriendengroep: Kom, we gaan leuk op de tv, leuk toch? Leuk?