Gaat het kopen bij de witmarkt-boekenwinkel: de dvd Odette Toulemonde waarmee de schrijver Eric-Emmanuel Schmitt zijn regiedebuut in 2007 maakte. Een verhaal dat gaat over Everyman, Iedereen, Toulemonde. Het kost maar 2,99 euro en voor 5 euro kun je er nog een dvd bij pakken en daar lag Lost & Delirious van Lea Pool, nog niet gezien, maar volgens mij ook veelbelovend.In de Extra's is er een interview met Schmitt, die er uit ziet als een vriendelijke Paul de Leeuw. Hij is een hele hoop dikker geworden dan eerder. Zou dat door het succes komen van het Goede Leven dat naar hem toe is gekomen in de vorm van 31 talen waarin zijn boekjes verkrijgbaar zijn en dat Goede Leven dat hijzelf verkondigt? Dat Goede Leven bestaat uit verhalen in eenvoudige, klare taal die geinspireerd zijn door alle levensbeschouwingen. Ontroerend, troostend, wijs en mild.
De film heeft als thema levensvreugde en hij houdt van Walt Disney, zo vertelt hij, dus het verhaal is sprookjesachtig, wonderlijk gek af en toe, met een Happy End. Odette is een vrouw die make-up verkoopt in een grote winkel en helemaal idolaat is van een schrijver die te horen krijgt dat hij geen Echte Literator is, maar tweede garnituur. Door een wonderlijk toeval ontmoeten de twee elkaar en zij neemt hem en zijn crisis op in haar huis. Er loopt een conciërge rond die Jezus heet en paralel aan het verhaal dezelfde dingen mee maakt als Odette.
Eric-Emanuel Schmitt vertelt dat pas op het einde blijkt dat die Jezus, waarmee Odette wat eenvoudige praatjes maakt, alleen in het hoofd van Odette zit en dat hij het mooiste van film maken vond, dat hij als het ware met menselijke figuren kon kleien. Gezichtsuitdrukkingen, een loopje, een houding en met gebruik van simpele middelen. Als Odette bijvoorbeeld gaat zweven omdat ze eindelijk naast haar schrijver loopt, dan is zij in het echt met touwtjes omhoog geheven. En de lippenstickjes en de eyeliner die op haar toonbank gaan dansen en draaien: welnu er zaten zes mensen onder om dat te bedienen.
De film is een mooie aanvulling en geeft een nieuwe dimensie aan het oeuvre van Schmitt en krijgt haar charme omdat je zijn idioom en levensvisie kent. Voor wie dat niet zo is: dan kijk je wellicht naar een B-film: zoetig, irreëel, zonder suspense en met te weinig body. Zo komt zo'n film dan in de bakken witgoed terecht: Nogmaals: maar 2,99! Fijn hoe je met bijna niks, je heel rijk kunt voelen en die rijkdom verborgen zit in de gewone wereld. Dat is een van de thema's van Schmitt zelf, dus dat past perfect.
