dinsdag 12 januari 2010

Licht op licht

En nu vertrek ik weer uit Amsterdam, net nu de zon doorgebroken is, na een grijze dag. Met wat weemoed, het was een mooie tijd en ook een tijd van bezinning, het hernemen en bekijken van het vorige jaar. Deze stad, alleen er door heen wandelen, met zulk uitzonderlijk mooi winterweer, het voortdurend zien en je laten raken door zoveel, zoveel tegelijk: het had wat van een lange meditatie.

Mensen zijn hier, allerlei en zo divers en steeds maar bezig en het lang verblijven in een dvd-winkel, gaf me een definitieve duw, vandaag. Ik kan in Godsnaam, niet meer geloven in de christelijke kerk, ik zal me nooit meer kunnen verbinden aan een klooster, ik word opnieuw heel kritisch, niet uit recalcitrantie, maar om wat ik zie. Met heldere ogen zie: Ik wil het niet maar het is niet anders: vernietigd is het dogma dat Jezus een redder is, iets met onze 'schuld' zou doen en dat de Bijbel een heilig boek zou zijn, het Nieuwe Testament in het bijzonder.

God, God, alleen de liefde blijft over. Liefde die geen woorden nodig heeft of juist heel veel woorden en beelden heeft gekregen in al die films waar ik zoveel mensen naar zie zoeken en ze zie kopen. Wat nu te doen met mijn leven, dat in de grond ook getekend is geweest door mijn theologiestudie? Opnieuw blijft over: Het leven, elke adem in en elke adem uit... God, zeg jij het eens, dacht ik in de grijzige nevelen van een stad die ook even potdicht zat te wezen.

Ik ging een boekhandel binnen. Mijn oog viel op een boek: Light Upon Light, Inspirations from RUMI, vertaald en bijeen gebracht tot een soort vijfdelige mystieke symphony door Andrew Harvey en zijn man Eryk Hanut heeft er foto's bij geleverd. Ik sloeg het boek willekeurig open en las:

Destroy Yourself
Destroy your own house, destroy it now!
Don't wait one more minute!
Pull the whole house down!
A treasure greater than Pharaoh's is hidden under it.
Go and build with that a million houses!


Mijn stemming sloeg om, het werd zomaar weer licht, zo wonderlijk. Elke keer weer wordt mij te verstaan gegeven dat er weliswaar niks over is gebleven van sommige dromen en plannen, maar dat het daardoor wel mogelijk is geworden om een miljoen huizen te bouwen, elk moment opnieuw.