Je ziet iets en het is er niet, je ziet niets en het is er wel: dat is zo ongeveer wat we doen als we iets hopen, iets visualiseren of als we met onze verbeelding aan de haal gaan. Ik wandelde bij de Waal, ditmaal in de buurt van Druten, het is daar weidser en wat industriëler met windmolens aan de horizon dan bij mijn stad, waar het natuurlijker en geborgener, zelfs een beetje knus, aanvoelt.
Er kwam een fikse regenbui aandrijven, de donkere grijze wolken met een spatie blauwe lucht en de zon daartussen gaven dat onwerkelijke lage felle middaglicht en de mogelijkheid te gaan schatten of jij, daar op die ene plek, nou precies de plek in de zon zou zijn, en de regen aan weerszijden voorbij zou kunnen trekken. Zoals Mozes de Rode Zee splijt, maar dan anders. Valse hoop. Een koude, harde wind en de regen donderstraalde naar beneden.
Er verscheen een dubbele volledige regenboog, een halve cirkel en ook met het violetpaars, aan de horizon. Precies een poort: boven de regenboog was de lucht donker grijsblauw, onder de regenboog was er licht. De pot vol goud aan het eind van de regenboog, somewhere over the rainbow... Die regenboog kwam dichterbij, zo dat je je afvroeg of je ook onder de regenboog zou kunnen belanden. Maar zo is het niet. De boten voeren er ook niet onder, de regenboog is weg, daar waar een boot vaart, de regenboog is alleen een optisch, visuele verschijning, je kunt hem niet aanraken, nooit aan het einde ervan geraken: je ziet iets, maar het is er niet.
Nichtje L. mailde me dan eindelijk een succesmopje uit haar moppenboekje: De tekenleraar zegt tegen Jantje: Waarom staat er nog niks op je papier? Jawel, zegt Jantje, er staat een grazende koe op. Waar dan? vraagt de tekenleraar, ik zie geen gras. 'Die heeft de koe opgegeten'. De tekenleraar: maar ik zie ook geen koe. Jantje zegt: De koe is weggelopen, zou U in de wei blijven staan als het gras op is? Een gevalletje van: je ziet niks, maar het is er wel.
Daarom ben ik zo dol op regenbogen, ze zijn een symbool van hoop: je ziet iets, maar het is er niet en je ziet niks, maar het is er wel. Ik loop het liefste elke dag onder een dubbele regenboog en het mooie is dat ik zomaar kan besluiten om dat ook elke dag te doen.