Er is maar één echte Harry Potter-generatie en dat is de generatie die precies tegelijkertijd met Harry Potter en zijn beste vrienden Ron en Hermione, groot is geworden. Ik ken de generatie omdat E. mijn oppaskind een héél grote fan was. Niemand wist wat er elk jaar zou gebeuren en hoe het allemaal zou aflopen: zou het goede het winnen van het kwaad?
E.is precies zo oud als de actrice Emma Watson, die Hermione speelt in de films. Ze worden beide 21 jaar. Dan zie je twee kinderen uitgroeien tot jonge dames met hun eigen stijl, smaak en wereldvisie. Emma Watson stond in Trouw: kortgeknipt haar, nu, en ze poseert in kleren van Peoples Tree, een Fair Trade produkt, zowel wat grondstoffen betreft, als in het maakproces. Wat is zij een mooie vrouw geworden!
Emma noemt het een ervaring die haar leven veranderde: het bewustzijn dat met eerlijke handel mensen daarvan gelukkig kunnen worden. Dat de kleding niet uit fabrieken komt, maar uit dorpjes: 'Eigenlijk is het een klein wonder dat wij als consumenten kunnen helpen deze dorpen en traditionele ambachten in stand te houden' zegt ze.
Gisteren, tot buiten op straat voor het klooster, een ouderwetse discussie over de mogelijkheden om de wereld om je heen te verbeteren. Ik ken haar al heel lang van een afstand: zéér actief in het vluchtelingenwerk e.d., nog nooit met haar gepraat. Hoe je tot andere conclusies kunt komen over hetzelfde. Zij vond dat mensen fundamentele keuzes moeten maken, ik zei dat dit niet zo eenvoudig en makkelijk lag.
- Ken je de film Billy Elliot, vroeg ik. Daar zie je een vader die stopt met de mijnwerkersstaking voor een beter loon en menswaardige arbeidomstandigheden omdat hij zijn zoon een balletopleiding wil kunnen geven. De grote zaak moet dan wijken voor het kleine en zo is het héél, heel vaak: aanpassen is soms het enige wat je kunt om menselijk te blijven. Dat hadden mijn DDR-gasten me ook wel duidelijk gemaakt.
Zij vond van niet. 'Dan komt misschien het christendom om de hoek kijken, dat je je kruis moet opnemen'. Uh, hoezo?! Nou Billy en zijn vader hadden beide kunnen beslissen om toch door met die staking te gaan: het grote goed, dat voor het verlangen van het individu gaat. Dan hadden ze beide het kruis kunnen dragen.
Ik kan daar met mijn petje niet bij. Schoonheid en kunst opofferen en in de kiem smoren, voor wat? Zo onstaan 1984 van George Orwell en totalitaire regime's. Terroristische zelfmoordaanslagen hebben dezelfde redenatie als grondslag: ik offer me op voor het grotere goed.
Zo'n Emma Watson: die heeft het prima voor elkaar. Ze gebruikt haar bekendheid voor een goede zaak en zet zichtbare zoden aan de dijk. Ze ontwerpt kleding voor People Trees voor de leeftijd van 16-24, ze is model voor ze, promoot het. Mindere sterren zoals de meesten onder ons zullen alleen maar kleine stapjes kunnen nemen, leven met onvolmaaktheid en je oefenen in geduld en mildheid. De boom van de mensen kent vele vertakkingen en geen eentje ervan is de meest juiste.