Zucht, zucht, kreun, kreun. 'Nou niet er nog veel mee bezig mee zijn, hoor', zei X. bij het afscheid. Urenlang koffie gedronken en geluncht in Blixem. 'Dat moet maar een traditie blijven', zei ik. Zeker als zo meteen na zoveel jaar ook voor X. het doek valt in het klooster van Velp-Grave. Na wat ik heb gehoord durf ik niet eens meer haar werkelijke initiaal te gebruiken, dus is het nu X.
'Je mag het gerust weten, ik voel me gebruikt', zei X. Ze vertelde nieuwe verhalen over de zeer slechte omgangsvormen, het gekonkel en gedoe. Niet kunnen overleggen, geen gewone feedback aan elkaar kunnen geven, niet eerlijk vertellen wie je bent. Mensen die midden in de nacht vertrokken, anderen die zomaar weggestuurd zijn. Ooit is tegen haar gezegd: 'Je hebt hier niks te vertellen en je houdt je mond.' Dat heeft ze in haar oren geknoopt.
'Ik ben blij dat zoveel mensen mij in vertrouwen hebben genomen', zegt ze. 'Ik vind mezelf wel een sterk mens. Ik heb altijd alles voor mezelf gehouden. Als iemand me wat vroeg zei ik altijd: "Dat kun je het beste aan degene zelf vragen". Vele nieuwkomers dachten: Als ik het met haar vinden kan, dan komt het goed, want zij hoort bij de Kapucijnen. Maar dat was niet zo, ook zij stond er buiten.
Van vriend T. hoorde ik ook, dat zijn boek De Karmeliet, Rome al bereikt heeft. Zelf verneemt hij niks, maar hij weet al dat hij nooit meer welkom is in een Karmel-klooster. Ik word er niet goed van: alles onder een domper van angst, geen directe communicatie, je weet van alles en je weet niks tegelijkertijd. Moet je uit solidariteit dan maar altijd je mond dicht houden? Je mag niks in romanvorm naar buiten brengen en X. bezweert mij ook met niemand over onze ontmoeting te praten.
Wat met de mond beleden wordt: broeder- en zusterschap, de onderlinge liefde: geen kruimel daarvan is aanwezig in dit dagelijkse kloosterleven. Werkelijk, ik krijg er buikpijn van. Enfin. Nog altijd weet ik dat mijn periode daar, mij ook zeer getekend heeft. Omdat de vorm van leven ook zoiets weldadigs heeft, iets intens en puurs .Een stille kapel, het koorgebed, de vroege ochtend-eucharistie, groenten snijden,werken in de tuin... Alle momenten waar mensen hun Dikke Ik even opzij legden, die waren goed.
