Weer een ander zegt helemaal niet gerouwd te hebben om haar moeder. Zij had een heel problematische relatie met haar moeder en voor haar ging het leven heel gewoon door, geen enkele extra rimpeling aan het oppervlak. Mischien heb je al eerder om haar gerouwd, tijdens het leven, zei ik haar, om de moeder die er nooit is geweest. Ja, dat kon zo zijn.Iemand zegt dat haar moeder en ook haar vader meteen op een geheel andere wijze dan tijdens het leven aanwezig voelden, heel dichtbij. Of ik dat ook zo had?
Ik herinner me dat ze me hetzelfde vroeg toen Vader was overleden. Bij hem had ik heftige emoties: Meteen toen hij overleden was, voelde ik eerst dat hij, vanuit zijn bed in het ziekenhuis, nog in zijn lichaam was en plotseling als boven mij voelde en meekeek naar het tafereel. En in de auto naar Moeders huis zei hij in mijn oor: Zorg goed voor haar! Tot weken na zijn dood, voelde hij dichtbij en toen ineens. leek hij te zijn vertrokken, weg, hij verwijderde zich. En dat is zo gebleven.
Maar nu, bij Moeder... Soms een vlaag en een steek en pijn: Nee, ze is er niet meer. Ze is niet meer opzoekbaar, bezoekbaar. Nooit meer zal ze die blik naar je werpen, zoals in de laatste maanden: dat het niet uitmaakte wat we gingen doen, dat het samenzijn genoeg was...
Verder is het rustig en kalm. En dat was meteen zo, nadat ze gestorven was. Ze verschijnt soms in een veel jongere versie van haarzelf. Bijvoorbeeld toen ik twijfelde of ik een reis naar India zou gaan boeken. Doen! zegt ze dan, nog met pikzwart krulhaar, dat overigens in die tijd van haar leven, al geverfd was. Soms glimlacht ze met haar krachtige, bevestigende blik, haar 'beste' blik, die wellicht veel van haar cliënten meer gezien hebben, dan ik, haar dochter.
Een blik die alleen te ontvangen is, als er ook genoeg afstand is, omdat die anders gemengd was met teveel vraag en hunkering, teveel van wat men 'de opslokkende' moeder noemt...Ook bij het afscheid bij haar bed, gaf ze die blik, die op dat moment ook door een ieder beantwoord kon worden. Omdat ze ging. De blik van: We hebben elkaar uiteindelijk toch ten diepste gezien, al konden we daar in ons dagelijks leven allebei geen goede vorm aan geven.
