Op Koningsdag vroeg ik aan buurvrouw S. of ze haar rechthoekige, lichtgele plastic tafel waar dingen op gestald waren soms verkocht. Nee, dus. Ik kwam terug en dacht: en nú, ga ik die ene bestellen: een witte opklapbare tafel, 70 cm smal en 180 cm in de lengte, die kan tegen het huisje aan en ook dienen als oppottafel. Mijn moestuinzaadjes van Appie tegen het raam, die moeten binnenkort weer een grotere behuizing hebben en binnen kan dit niet.
Maar de volgende dag kwam S. aan: ‘Ik heb wel een ronde tafel, die mag je hebben voor 5 euro’. Ik liep mee: Ja, dat was er exact een over welke ik al getwijfeld had of ik die zou kopen... En rond, ik kan deze desnoods ook nog op de parkeerplaats zetten, die ik niet gebruik, met een pot erop ofzo. Maar hij past prima achterin het tuintje en het plezier van een tafel binnen handbereik was er meteen. Dan zou die andere witte tafel dus vooral voor potten met planten worden en ik keek op internet naar kweekbakjes, terwijl ik al een grote zak met moestuingrond besteld had.
Toen kwam er gisteren ineens een wild idee bij: zal ik misschien een moestuin-tent-kasje kunnen plaatsen naast het schuurtje? Is meteen ook de inkijk met de achterburen weg. En ik win aan leefruimte. Het is ook leuk om in een kasje te zitten, waar het geurt naar kruiden tijdens een zomerse regenachtige dag, weet ik al, van de glazen kas op de boerderij in Kranenburg. Ik mat de maten: het zou er precies kunnen passen.
Dus nu sta ik op het punt om zo’n kasje te bestellen. En dan ook maar meteen potten en een gieter. En biologische zaden van Bolster, die ook een leuke website hebben met uitgebreide beschrijvingen en suggesties. Nou ja, enfin. Nog éven laten sudderen, nog een kopje koffie, de krant uitlezen, en dan...?
