Het feest van de paddenstoelen

Na de hele dag regen werd het dan toch droog. Het bos stond plots vol met paddestoelen. Ah! De ene lijkt op een pas gebakken pannenkoek (mmmm…misschien wel lekker zometeen). De andere glanst en spiegelt de wolken. Of getooid met mini-varentjes. Of een bosbesstruikje erachter. Of heldergroen mos aan de wortel van de stam.

En dan mijn absolute favoriet: de rood-met witte-stippen. Pas wanneer ik die gezien heb, is de herfst voor mij echt begonnen.

Bij die tere, fragiel kleine witten, verbeeld ik mij graag, zó klein te zijn, dat ik tegen de steel aan kan leunen.

En in deze wil ik wel wonen,  nederzettingen  tegen de moswand aan, als je boven woont is het nog een hele klim.

En dan wordt het avond…dichtbij de grond leven, aards, met altijd een vergezicht.