Het zal wel geen toeval zijn, zo werkt het brein, dat ik bij het wakker worden denk aan de film The Age of Innocence, geregisseerd door Martin Scorsese, naar een boek van Edith Wharton. Want nu heb ik de grootsheid gezien van gebouwen als Grand Central Terminal en de New York Public Library en ik heb gewandeld in Upper West Manhattan en kan de oudheid voelen van sommige bomen in Central Park. De film is een prachtig kostuumdrama: zúlke kleren droegen ze toen en zó was de strakke moraal in het toenmalige NewYork. Leven in die rijkdom, in een wereld vol privilege, maar ook in een gouden kooi.
(En ondertussen was daar de extreme armoede in de Lower East Side, maar dat was toen, meer dan nu, een totaal andere wereld, ver buiten hun bereik.)
