maandag 16 december 2024

Christmas Spirit. The Snow Sister


 Wat is het toch een vreselijk weer. Stromende regen, waaiende bamboe vanuit het raam in mijn stadshuis, geen weer om een stap naar buiten te zetten. Hoe anders beleef ik dit in mijn boshuisje.Daar is elke weergesteldheid een fenomeen om te bekijken, te mijmeren, stil te zijn. Maar ja, dit stadshuis voelt allang niet meer aan als ‘mijn thuis’… 
Wel fijn wat Christmas spirit tot mij genomen op ‘de grootste kerstmarkt van het Oosten’, óók volkomen in mist en regen.Ik ben een echt ‘volksmens’, ik vind het een waar genoegen om zomaar wat mensen bij elkaar te zien komen, met geen ander doel dan het hart wat verwarmen. 

Gewoon die populaire kerstdeuntjes in de koepelkerk. 

Het toppunt van serieusheid was ‘Halleluja’ van Leonard Cohen, dat ook volkomen vervolkst is door talentenjachten, waar elke beginnende stem zich eraan waagt. De donkere en duistere kant van het liedje geheel weggevlakt en uitgegumd. Het is wél, één van de weinige momenten dat je het woord ‘halleluja’ nog hoort bezigen bij niet-christelijken; de ongelovigen.

In mijn boshuisje mij ook nog in de Christmas spirit gehuld, met deze ontroerende en lieve film in een winters Noorwegen. Wat doe je met gemis en de dood? … Zware thema’s maar werkelijk verpakt in een Kerstfeest- jasje. Dát is de Kerst steeds meer geworden voor de ongelovigen: iets aanwakkeren van magie, die altijd ergens nog wel flakkert, op zoek gaan naar de rijp geworden kinderziel.