De dominee Gremdaat vraag: Kent u die uitdrukking?…Deze dus:
‘ Voor een gesloten deur staan’; dat je jarenlang tegen een deur aanbonst en in herhaling almaar roept: Doe open!!! Maar tja, je bent machteloos: jij bezit de sleutel niet, van die deur, waarachter je wel meent dat jij daar ook thuis bent, dat het van jullie samen is. Maar wellicht heb je je vergist en is het achter die deur totaal onbewoond en wordt er niet geleefd. Of eerder: er was voor jou geen plek in de herberg.
En dan komt dit gedicht van Rumi, uit de Soefi-traditie, weer voorbij. En dan vergeef je het maar; al die mensen die geen deuren kunnen openen. Want wie de deur niet kan openen van haar eigen hart, ook voor al die gevoelens en ervaringen die je klein en broos en kwetsbaar maken, kan dat ook niet voor een ander.
Dan blijven hardheid, grootspraak en eigenwaan over.
Eigen waan: Het gebeurt in de grote wereldgebeurtenissen. Rondom het klimaat, de oorlogen, de polarisatie: hét Nederlandse woord van 2024. En het gebeurt in het klein, tussen twee mensen. Fred Flintstone die heel hard de naam roept van die ander.
