Onlangs sprak ik een dame die "levenmiddelen- technologie" heeft gestudeerd. Dat vak doet me altijd denken aan Sjors en Sjimmie die op een andere planeet komen en ingestraalde blokjes eten krijgen. Op hoop van zegen dat je er niet ooit ziek van wordt.
Zij echter, was nu iets van "Hoofd -produkt-salesmanager-director" bij de koekjesfabiek LU.
(koekjesfabrieken doen me weer altijd denken aan de film Soylent Green, waar mensen in de verre toekomst zichzelf opeten, in de vorm van koekjes, maar dit terzijde.)
LU neemt 4 segmenten op de schappen in de supermartketens in: bij de Babyvoeding, bij de Tussendoortjes, de Zoutjes, en de Koekjes.
Achter elk segment zit 1 salesmanager, die de hele dag een voordurende stroom gegevens uit de database van 3 grote supermarktketens analyseert. De hele dag.
En zij, die dame die ik sprak, stuurde hen weer aan.
Die ochtend had ze zich bezig gehouden met het feit dat de prijs van de Liga voor het eerst de 2 eurogrens had gepasseerd. Welnu: Albert Heijn mensen merken dat niet, maar C1000 klanten stappen massaal op het eigen huismerk over.
Dat willen we niet. Dus wellicht komt er binnenkort een Liga met een nieuwe smaak op de markt of een iets ander formaat. Want de klant moet kopen, kopen, kopen, en verorberen.
Of er komt nieuw promotiemateriaal. Of de schappen worden verzet. Of de Liga staat ineens bij de luiers ofzo: o, er valt zoveel te doen om de klant weer op andere ideeën te brengen!
En dit is alleen maar LU. Achter elk produkt zijn zo mensen bezig. Nu pas begrijp ik de betekenis van het woord "Prijzenoorlog". Er worden achter de schermen hele veldslagen geleverd. De winkel waarin je loopt, is eén strategisch slagveld, dat kilometers ver reikt.
Mark Rutte die dit weekend de straat opging voor de koopzondag; ja het is een kwestie van Levensbelang, begrijp ik nu.
Tot slot die dame: ze had een Heel Belangrijk Besluit te nemen. Er bestaat een onderzoek, waar klanten een brilletje opzetten, die elke oogknippering, elke blik, elke fixatie kan vastleggen. De klant winkelt en daarna worden de gegevens van het brilletje vergeleken met de kassabon.
Wat gebeurd er in het brein, in het hoekje "koopgedrag"?
Waarom koopt de klant, wat die koopt?
Zou ze dat onderzoek kopen en met die gegevens de koekjesverkoop verder kunnen optimaliseren?
To buy or not to buy, that's the question.
De vrije wil is afgeschaft.
Wat een wereld: slaaf van je kooplust, slaaf van je prestatiedrift, slaaf van je ik-wil-belangrijk-zijn-lust. In het begin luister ik welwillend naar zo'n dame: Toch weer een nieuwe wereld om van te horen. Dan slaat de verveling toe.
Wat deprimerend.
Ik wil er niet aan mee doen.
