Ik ben in wat nostalgische sferen. Dat doet het weer ook: sneeuwlicht heeft iets van oude tijden waar ik me nog bijna sleetje voel rijden met de blauwachtige sneeuw die om je heen knispert. Een beginnetje gemaakt met het kijken van de dvd My Fair Lady: nostalgie ten top. De ouverture die voorbij komt met shots van allerlei soorten bloemen: de kleuren zijn dan zoveel intenser al je net uit de witte kou komt.Wat een plezier is dat; die overbekende liedjes, de choreografie van het volk en de sjieke lui bij Covent Garden, vrouwen die als gekleurde bloemen hun rijtuig instappen na een avondje uit. De kostuums zijn ontworpen door Cecile Beaton, zag ik, dus daarom dat zo'n jurk in wit met zwarte strepen, met een zwierend hoofdeksel, waar Audrey Hepburn uiteindelijk als een society lady haar entree maakt in de upperclass, zo'n icoonfoto is geworden.
Wat ook een soort nostalgie opwekte, was het in porties opnieuw bekijken van de tv serie The Singing detective. De liedjes uit de veertiger jaren waar het verhaal zich afspeelt, die ken ik allemaal uit mijn hoofd door de cd: I'm gonna buy a paper doll that I can call my own.../ Into each life some rain must fall, but too much is falling in mine.../ You alway's hurt the one you love, the one you shouldnot hurt at all.../ I know I get springfever and it is'nt even spring...en nu voor het eerst weer de beelden erbij.
Over een man die in het ziekenhuis ligt te hallucineren, hij heeft een dik schilferig harnas van psoriasis om zich heen, als een lijdende Jezus ligt hij met enkel een lendendoek om hen heen gewikkeld en ondergaat hij het dat twee zusters hem insmeren met vettige zalf. Bang om een erectie te krijgen, opstandig tegen het kleutertoontje, de hospitalisering.
Om het te doorstaan, laat hij zijn alter ego, een zingende detective waar hij een boekje over heeft geschreven, avonturen beleven, die hem terug in zijn eigen jongensjeugd brengen. Hij verwerkt de trauma's uit zijn jeugd en dat gaat gelijk op met de genezing van zijn huid. Op momenten die hem benauwen dan komen er liedjes in zijn hoofd, die de mensen om hem heen, ineens mal uitgedost, gaan zingen. Of hij zingt het zelf als The Singing Dectective.
Ik was er pakweg twintig jaar geleden, dol op en verheugde me op de Zondagavond van uitzending. Bij herhaling zie je hoe knap het gemaakt is. Heel degelijke kwaliteits tv, van de BBC, natuurlijk. Nu te koop voor 9,95 euri bij de Free Record Shop of 3 voor 25 euri: The teddy bears go to picknick.
