Pas wanneer je de stad uit bent en gaat toeren in de buitengebieden, dan zie je dat het écht waar is: Nederland is afgelopen weekend op allerlei plekken overstroomd. De rivier is uit zijn oevers getreden en weilanden zijn spiegelend geworden met halve boomtoppen, eenden en ganzen die drijven, wolkenluchten op de grond. Nederland is ineens wijdser geworden, zo. Ik geniet daar wel van.Het is een hele kunst om goed met dat water om te gaan en Zusje heeft daar een schoolvoorbeeld van ontworpen: het retentiegebied Woolde en waterpark Genseler. Als zij er niet was geweest, dan waren daar nu drie grote weilandbakken met water, want een retentiegebied is daar het vakjargon van: overtollig water dat we nu in overvloed hebben moet ergens heen, ook al is het er grote delen van het jaar niet. Nu pas begint men te bedenken om het water niet te bevechten door het tegen te houden met dijken of daar weilandbakken voor te reserveren, maar te gaan leven mét het water.
Drijvende huizen, zodat twintig centimeter hoog water geen angst meer hoeft aan te jagen van ondergelopen kelders en dergelijke. Spelen met het wassende en weer verdwijnende water; en dat is wat Zusje gedaan heeft. Het staat zelfs in de Bosatlas van Nederland als voorbeeld hoe het kan: nieuwe natuur scheppen , zó dat het ook een belevingswaarde krijgt voor recreeerend Nederland. Pas kreeg Zusje een schilderij van een kunstenaar die zich had laten inspireren door haar ontwerp.
Ze googelde voor het eerst op retentiegebied Woolde en waterpark Genseler en ontdekte tot haar verrassing dat het door haar ontworpen gebied nieuwe vogelsoorten trekt, mensen maken natuurfoto's of andere fotogenieke plaatjes van ondergaande zonnen en dergelijke, aldaar. Lijkt me een machtig gevoel. Zie! Wat ik geschapen heb! Zelf ondervond ik een slap aftreksel van dit genoegen, toen bleek dat wanneer je mijn adres intypt bij Googel Maps, je zomaar mijn huisje in het groen ziet.
Ik was ineens best heel tevreden met mijn oerwoudhuisje, zeker als je de kale nieuwbouwhuizen rondom ziet. Big Brother is watching you: vanochtend toen het wat lenteachtig was, voelde ik me in ene keer bekeken en heb langs de zijkant van mijn huis oude vogelnestjes uit de klimop opgeschoond, blad en takken met veel vogelpoep verwijderd. Kunnen de vogeltjes weer verder bouwen. Geen schepping zonder begrenzingen en beperkingen.
In het klooster zei iemand: Wacht niet tot het noodweer voorbij is, leer dansen in de regen. Dat is weer een andersoortige schepping.
