zaterdag 7 januari 2012

Winkel-buurtcentrum

Nou kom ik al twintig jaar in dit winkelcentrum.. En al twintig jaar doe ik de boodschappen bij de AH. Gewoon een anoniem winkelcentrum, niks aan het handje, waar ik niemand ken en niemand kent mij. Ik dacht dat gewoon was bij winkelcentra in een stad: je kent niemand en niemand kent jou, alleen af en toe kom je er eens een bekende tegen: Hé, jij ook hier? Maar gisteren ging er voor mij een volkomen andere wereld open.

T. en R. zijn buurvrouwen. Ze wonen al 29 jaar naast elkaar in de flat boven dit overdekte winkelcentrum. Ze zijn de twee vaste vrijwilligers in mijn buurtcentrum en ik ging boodschappen doen met ze, hapjes, kaas en worst en zo voor de Nieuwjaarsreceptie. Ze zetten hun fietsen voor de deur en ze hadden die ochtend al, ook in het winkelcentrum gelopen. 'Ach dat doen we altijd, we kennen iedereen.'

En dat was niet overdreven. Twee mensen die op hun rollators een praatje met elkaar maakten, iemand die voorbij liep, een echtpaar voor de AH, de kassajongen, het kassameisje in de Co-op, de vegende man. Er ging een wereld voor me open. Al die mensen die praatjes met elkaar maken, die doen dat daar elke dag, die staan daar niet toevallig, die weten wie er wellicht ook weer is. Dit winkelcentrum is al een buurtcentrum voor deze wijk, geloof ik. In de bieb werd ik in ene keer ook achterna geroepen met naam en toenaam. Ik had mijn agenda daar laten liggen.
Kent u mij? Ach ja, U komt hier zo vaak!

Juist ja. De Nieuwsjaarsreceptie bestond uit tien mensen en die kennen elkaar allemaal, al heel lang. Lang voor dit buurtcentrum geopend is. Degene die vijf wijkbladen in dit Stadsdeel schrijft en een direct lijntje heeft met hogerhand, dat wil zeggen,wijkmanagers die over subsidiestromen gaan, had een grote blunder gemaakt. Vertelden de andere, nadat deze weer gegaan was, op weg naar een vergadering.

Er zijn twee dingen mis met vrijwilligers, zei T., die van zichzelf zei altijd in de luwte te opereren, maar nu toch zijn stem had verheven: 'Ze krijgen teveel te doen en hun ego. Dat ego groeit maar en dan gaat alles wat opgebouwd is weer kapot'. Dit worden nog interressante tijden...