vrijdag 28 september 2012

Y-Droom

Ik geloof dat ik er toch iets over kwijt moet, want het blijft de hele ochtend in mijn hoofd hangen. De droom waar ik uit wakker werd en ik droom nooit. Het was allemaal zó haarscherp, zo levendig, het lijkt of die droomwerkelijkheid vlak naast me aanwezig is en net zoals de werkelijkheid zelf ook vaak is, zich niet laat interpreteren en er alleen maar simpel IS.

Ik was in Venetië op doorreis voor enkele uren en ging er op bezoek bij een bekende, wie weet ik niet, die daar woonde aan het water met uitzicht op het Canal Grande met links aan de oever een kerk. 'Kom, laten we er heen gaan, daar heb je nog net even de tijd voor', zei hij (ik geloof dat het een hij was). Onderweg genoot ik van Venetië en verbaasde me dat het een zo vanzelfsprekende omgeving kan zijn, dat je er automatisch en verstrooid doorheen loopt, zoals mijn metgezel.

Bij de trappen van de kerk liep er, samen met de mensen, één levend schaap met een  dikke witte wollen vacht naar binnen. Mijn metgezel begon iets te zeggen, maar ik zei: 'wees eens stil;  ik hoor iets vertellen over Franciscus van Assisi en Clara en Agnes.' Weer buiten de kerk kwam er iemand naar me toe lopen met een doosje en een brief van broer Y. die in Amsterdam woont.  Ja, het was zijn handschrift, maar in het echt is het niks voor hem, een brief. Het was ook niet van mijn echte broer Y., de letter Y betekent iets, het staat voor mij voor een juichend mensje met de armen omhoog en voor een splitsing van de weg, het kiezen tussen twee richtingen.

Het bleek dat Y mij eerder een miniatuur had laten zien die hij ontworpen had, (broer Y is in het echt ontwerper en vormgever), van een soort van  kasteel of een huis waarin je kan wonen, waar ronde en abstracte vormen mij opvielen, het leek van zand. Nu vertelde degene, wie weet ik niet, die me de doos overhandigde dat er in de brief stond dat die miniatuur een soort afleiding en Spielerei was geweest. Maar  in de doos, een kubus, bevonden zich elementen van het gebouw waar het werkelijk omging: Ik zag dat het een moderne Franciscaanse kerk of klooster voorstelde. Of was het een groot woonhuis? Ik maakte de doos open die vol water zat en daaruit viste ik enkele zwarte stukken die leken op Tangramstukken.

Ik pakte er één vierkant zwart stuk uit en daar stond in gebeiteld, zoals op een grafsteen: 'I live in multiply houses'. Tegelijkertijd las ik de beginzinnen van de brief van Y.: 'Lieve Mirjam,  De menetekel komt zoals zo vaak pas op het einde: Ik wil je vragen deze steen te breken.' Toen werd ik wakker. Ik dacht dat mene tekel zoiets als addertje onder het gras, of verrassing betekent, maar opgezocht in het woordenboek blijkt het 'onheilteken' te zijn. Ik denk toch dat het in de droom iets betekent als 'onverwachte uitkomst'.  Ik verwonder me over de onverwachte werkelijkheid die mijn brein met deze droom geschapen heeft.