Net in de korte tijd dat G hier inviel overleed haar moeder. Toch nog onverwacht. 'Misschien is het wel goed zo, want ze wist helemaal niks meer, maar het is toch je moeder die er nu niet meer is', zei ze. Vlak nadat ze was heengegaan en rustig op haar bed lag: toen was ze ook ineens weer haar eigen oude moeder. Ik herkende dat wel van Vader: alle kramp en spanning van zijn gezicht gegleden: hij leek jaren jonger.
'Ik heb er wel vrede mee... ik heb iets meegemaakt... jou kan ik het wel vertellen, ik weet helemaal niet of het echt was, maar dat doet er ook niet toe, het geeft me troost...'
Ze vertelde dat ze bij haar moeder was en al een hele tijd gewaakt had. Het was vroeg in de middag en ze besloot even een sigaretje te gaan roken in de tuin bij het verpleegtehuis. 'En toen kwam hij aanlopen... mijn vader, het was hem helemaal, met zijn ene hand in zijn broekzak zoals hij altijd stond, hij zei niks, hij glimlachte alleen maar en hij keek me aan. Ik had al zo lang niet meer aan mijn vader gedacht, hij is al zo lang geleden gestorven en daar stond hij ineens. Ik dacht meteen: hij komt mijn moeder halen! en ik drukte mijn sigaret uit en rende naar boven. Een uur later is ze overleden.'
'Wat een mooie ervaring', zei ik.
'Ja, weet je, misschien is het wel pure fantasie van me, omdat ik dat graag zou willen, maar het maakt me niet uit wat het was, het was toen echt en er kwam zo'n rust en vrede over me en dat hou ik bij me"
'Ja, weet je, misschien is het wel pure fantasie van me, omdat ik dat graag zou willen, maar het maakt me niet uit wat het was, het was toen echt en er kwam zo'n rust en vrede over me en dat hou ik bij me"
Dit is het moderne geloven, religie zoals die leeft en is: we weten het niet, je weet niks zeker, je hebt geen bewijs, maar je hebt het ook niet nodig. De ervaring, die IS. Er gebeuren dingen die we niet kunnen grijpen, maar die opborrelen uit de meest levende kern in je: een bron van geluk.
