Nu ben ik ook in het buitenland, maar hemelsbreed ben ik nu waarschijnlijk even ver van het centrum van mijn stad vandaan, als vanaf de buitenwijk waarin ik woon. Ik ben in Kranenburg, Hoeve Richtersgut, alwaar ik de komende twee lange weekenden op het huis, de moestuin en de poezen pas van I. van de boekenclub.De hoeve is een oude heel grote familiehoeve, maar dit is de verbouwde stal op het terrein die vele malen groter is dan mijn eigen huis.
Ondertussen heb ik nog een druk programma, want ik ga alle Zomergasten van dit seizoen hier bekijken, die ze op video voor me opgenomen heeft. Behalve de laatste, toen was ze al weg. Ik dacht slim te zijn en die hier nu op de computer te bekijken, bij Uitzending Gemist, zoals ik dat gedaan heb bij de aflevering waar Adriaan Geuze de gast was. Maar helaas, dat kan niet vanaf de 'geografische plaats waar u zich bevindt', meldt de NPO. Duitsland dus.
Vanmiddag werd er nog een ander breingebiedje geactiveerd, ik voelde me als het ware even in de kloostertuin van Velp. Wat geeft dat toch een intense voldoening: onkruid wegschoffelen tussen de prei en de boerenkolen. Om de aarde weer donkerbruin en rul te maken en lijntjes te trekken met de schoffel tot waar en hoever.
Verse tomaatjes geplukt uit de kas op Duits bruin brood met zonnebloempitten en smeerbare kruidige leverworst die nét wat beter smaakt dan de nederlandse en een smeersel van geitenmelk frisch geniessen, mit Kräutern & Frühlingszwiebeln en ik begon deze mini-navakantie, zo voelt dat, en ook wel een beetje als een retraite,met heerlijke frambozen die H., ook van de boekenclub en die de andere dagen op dit huis past, zelf geplukt had. Waar doet ze dat hier, in deze buurt? J. de vriend van I. kent hier wilde bramenbossen, waar al zoveel potten bramenjam van zijn, dat hij er een winkeltje mee zou kunnen beginnen.
Ik geloof dat ik het hier erg naar mijn zin ga hebben. Wordt vervolgd, wie weet, want ik heb nu ook een computer bij de hand.
