Ik kreeg voor mijn zestigste verjaardag mijn geschilderd portret van hem en de eerste keer dat ik het zag vond ik het een beetje eng om naar jezelf te kijken. Nu hangt het boven de tafel en het aparte is, dat soms mijn eigen afbeelding wegvalt en de aanwezigheid van T. door louter de kleuren erdoorheen komt. Het schilderij heeft een regenboogomlijsting. Hij had elke kleur al geprobeerd voor die lijst, niks paste echt en toen werd het dit. Het maakt me vrolijk. Maar dit terzijde.
Hij heeft mannen geschilderd die foto’s van zichzelf op internet hebben gezet in travestie. Ze stralen een mengeling uit van kwetsbaarheid en toch jezelf willen laten zien, je gaat je afvragen wat er in elk omgaat, en hoe vaker je kijkt, dan is het de ene keer de ene die jou aanspreekt, bijna letterlijk, en dan een andere. Vriendinnen die er één van in de huiskamer hebben hangen, maken mee dat het schilderij weerstand oproept, zozeer, dat het bevreemdend is om jouw eigen bekenden zo afwijzend te horen praten. De serie heet Sons / daughters of God, een serie over de anderen. Tja, T. is ook theoloog:
Als begeleidende tekst is er een stukje uit Fried Eggs van Bette Midler. Het gaat over een enorme vrouw die ze in de zomer tegen komt met een felblauwe jurk aan, bezaaid met madeliefjes. Ze is bijna kaal. Over het kale hoofd ligt een gebakken ei. Vaak denkt ze terug aan die gekke vrouw en als ze ‘s nachts wakker ligt in bed, dan bidt ze: ‘Lieve God, fluister ik, ‘lieve God, ik smeek je, laat me niet de behoefte voelen om een gebakken ei op mijn hoofd te dragen. Laat me alsjeblieft morgen niet wakker worden met een gebakken ei op mijn hoofd, maar als ik morgen onverhoopt wakker word met een gebakken ei op mijn hoofd’ - Je kunt er immers niets aan doen. Het overkomt je gewoon-‘ zorg er dan voor dat niemand het ziet’
We dragen allemaal een gebakken ei met ons mee en de vraag is, wat doen we met al die gebakken eieren?, aldus vriend T. Wie googelt op ‘Thijs Rutten autonoom kunstenaar’ kan een aantal van deze schilderijen zien. En morgen ook nog in De Pastorie in De Horst, dat overigens ook een Bed& Breakfast is.
‘Ken je dit boek?’ vraagt T. mij, hierin staat voor het eerst exact hoe ik het zelf beleef. Eeuwige wijsheid van Williges Jäger. Nee, ik kende het niet en begon het te lezen in de schaduwrijke tuin. Na dik twee uur had ik het uit. Ja, het is ook precies zoals ik het zelf beleef. Onderwijl hoorde ik van achteren wat commentaar komen van bezoekers aan zijn atelier. Over wijsheid, de liefde en gebakken eieren... Een welbestede middag, dus.
