Zo’n mooi licht ineens na een donkere regen en donderbui.
Twee mensen die bidden in Central Park, terwijl de duiven rondscharrelen en een paard eet.
Zéér geïnteresseerde dames, de buitenwereld kent hun lichaam niet, zij kennen het wel.
Kijkt zo’n beeld naar die kleine verschillende soorten van mensjes of zie ik mezelf door haar postuur?
Drukte in de stilte: een roodborstje was naar binnengevlogen. Voorzichtig gepakt, wat een zachte veertjes, zo heel even in mijn handen.
Er is een altijd durend verband tussen jezelf en de wereld; je kunt het zelf maken of breken…Een gedachte voor de Zondag.
