Nog steeds in het kader van het detoxing progamma, na het teveel aan Belangrijke Zaken, bladerde ik vanochtend in A Flower Fairies Treasery uit 1923 van Cicely Mary Barker. Een aantal jaren geleden werden we overspoeld met die fairies, die je in elke cadeau- en woonshop kon kopen. Alle fans hebben ze binnen, ik ook twee stuks, dus de hype is weer overgedreven.Ze blijven leuk, aansprekend, kleurrijk. Ik ben ook echt beter naar bloemen, bomen en planten gaan kijken door die fairies. De sfeer doet me denken aan de oude kleurplaten van de lagere school. Die hadden iets magisch voor mij. Met verjaardagen en speciale gelegenheden mocht je er een uitkiezen. Elfen en ander liefs stond erop. Zoet word je ervan...
Gewoon pretentieloos lief en leuk. Ik doe hier het lied dat over de beuk gaat, omdat ik gisteren zo prachtig in de ritselende geelbruine serpentineregen stond.
THE SONG OF THE BEECH TREE FAIRY
The trunks of Beeches are smoothe and grey
Like tall straight pillars of stone
In great cathedrals where people pray;
Yet from tiny things they've grown.
About their roots is moss; and wide
Their branches spread, and high;
It seems to us, on the earth who bite,
That their heads are in the sky.
Zo. En nu maar hopen dat ik zo week en weeïg wordt, dat ik weer ga snakken naar steviger kost.
