Hèhè, wat een exercitie is dit: het 'red de mussenkolonie-plan'. Vandaag kwamen ze weer: de opzichter met een echt tuindersbedrijf en ze zouden gaan snoeien, en snoeien doet groeien, is nu het landelijke motto en voortvarend op die opgewekte toon had ik maar één doel: ga jullie gang, maar de mussenkolonie moet blijven. Ik had als hulptroep F. opgetrommeld, die in een ver verleden nog een tuindersopleiding heeft gedaan. Een paar extra ogen aan mijn kant die meekijken voor het evenwicht.Met een ladder het dak op. Oei wat hoog, o, wat een mooi uitzicht. Die mussen hebben wel een prachtige plek uit gekozen, zei ik tegen de opzichter, kijk nou eens, uitzicht op het water, al die toppen van de bomen, de koning te rijk, een heel wijds uitzicht!
- Ja, ik begrijp u best, zei hij weer.
- Ja, dat idee heb ik ook, zei ik. U houdt ook van de natuur, alleen vertegenwoordigen we op dit moment verschillende belangen.' En dat allemaal uitgesproken, hoog boven op mijn eigen dak.
Er is daar op het dak, miniem gesnoeid. Een beetje klimop weg. Overal waar een vermoeden is van mussennesten ,dat is er nog. Het viel mee op het dak. Er was nog niks beschadigd. En de mussen die vlogen en kwetterden... Hoeveel zitten er? 20, 25? 'Ik denk wel meer,' zei ik. Het kan zo blijven. Maar het is op eigen risico, dat wel. Als er een lekkage komt, dan moet ik hem zelf gaan betalen. En als ze de dakrand gaan vernieuwen, dan moet ook alles weg. Nou, voorlopig maar geen zorgen voor morgen; die mussenkolonie is een dagelijks terugkerend plezier.
'Wat is het toch een lekker ding, ze wil alles bewaren!' zei de takkenzager en struikensnoeier die overbleef tegen de buurman nadat de opzichter en zijn baas alweer vertrokken waren. Heeft hij nog geeneens in mijn huis gekeken... En dat omdat ik het fascinerend vond, hoe hij een blokje zaagde, zoals een mes in de boter, uit de boomstronk met mooie jaarringen van de buurman, die de kans aangreep om twee bomen in zijn voortuintje te laten kappen. Door dat uitgezaagde blokje, zouden de wortels onder de grond vanzelf verotten. Dat blokje wilde ik wel hebben: een soort teken dat leven verbinding nodig heeft, om te kunnen leven.
- De buurvrouw is een alternatievelling, reageerde deze. 'Ik ben een burgerlijke man, daarom ga ik ook met veel luxe op vakantie, maar zij; ze doet gewoon wat spullen op de rug en dan gaat ze ergens in een tentje kamperen. Ze zou in een huisje in het bos moeten wonen, ergens in de natuur!'
Als dat nog eens zou kunnen...
