In het thermaalbad in Arcen moet ik elke keer weer lachen om de ronde verbodsbordjes die er hangen. Je ziet een meisje en een jongen met de gezichten naar elkaar en daar een rode streep door. Wat is de boodschap? De gezichten lachen ook nog eens. Verboden te lachen. Nee, dat zal het niet wezen. Verboden elkaar aan te kijken. Komt vast al dichterbij. Verboden te zoenen, concludeerde ik.
Hoe bont heeft men het daar gemaakt ,al dobberend in dat heerlijk warme water, dat men daar bordjes voor heeft gemaakt? In mijn fantasie zie ik omstrengelingen, hijgerige lichamen die kronkelen, ware orgieën, onder water voor. Verboden te vrijen, moet de heldere boodschap dus zijn. Geheel seksespecefiek opgesteld. Twee meisjes of twee jongens, die mogen elkaar dus wel aankijken en al die dingen doen, die niet op het bordje staan, maar waar het eigenlijk om gaat.
Toch sneu, zo'n bordje. Dan ben je in ontspannen en relax sferen, en dan mag je je alleen maar laten maseren door de waterstralen en liggen in de bubbelbaden. Als ik daar met zijn tweeën was, dan zou ik het lot wel willen tarten. Lekker dicht tegen of op elkaar liggen bubbelen en als de badmeester dan komt, verbaasd kijken en zeggen: maar we kijken elkaar toch helemaal niet aan!
Maar nu komt het gekke: gisteren was ik er terwijl de avond al gevallen was. Het buitenbad is verlicht, lichtblauwig schijnt het water, en de bordjes zijn helemaal niet te zien, nu. Die hebben zich in het donker terug getrokken. En daar dobberden ze, in elkaars schoot, de silhouetten van twee mensen die naar elkaar kijken. Vanaf de kant kun je dat met alle stoom ook al niet ontwaren. Lekker puh. De liefde laat zich mooi niet controleren, die gaat haar eigen wegen. Ik dreef rond en keek de donkere hemel in waar hier en daar een ster flikkerde. Ook een vorm van liefde zullen we maar zeggen. En tot nu toe altijd toegestaan.