Een enveloppe in de bus: Aan Mirjam, Ryokans Bamboebosje, bij het Vogelparadijs. Kijk daar wordt een mens nou vrolijk van. Ik zag me ineens wonen: Onder al die vogels, in een soort hol met dat vogeldak boven me. Het wordt wel bijna te gortig. Een hele zwerm spreeuwen woont er nu ook al en gisteren zag ik vier tortelduiven en de mussen maakten ruzie met elkaar in de bruidssluiers, terwijl een merel de hoogste tonen floot en een roodborstje helemaal alleen, gauw op de grond wat kruimels wegpikte.
Voor de vogels nog steeds een paradijs, of zorgt overbevolking voor die drukte bij de mussen? Voor mij wordt het deze lente en zomer flink aanpoten. Want al die vogels laten witte regens van vogelpoep achter en dat begon te ruiken, terwijl ik op mijn terras zat. Ik hou van vogels, maar mijn eigen welbehagen gaat voor. Wat te doen? Een sproeislang kopen en die er regelmatig op zetten? Toch nu nog veel meer snoeien en rooien om het paradijs weg te werken?
Leven en laten leven: dat blijkt dus nooit te kunnen. Men wil het eigene, het zijne, het hare. Het ene gaat ten koste van het andere. Spreeuwen? Zijn die ook zeldzaam aan het worden? Zal ik me toch wentelen in de genoegelijke gedachte een Vogelredster te zijn? Het ziet er trouwens wel prachtig uit, als je ze vanaf het dak in twee zwermen uiteen ziet gaan, circels en rondingen door de lucht ziet maken, bij elkaar komend, weer uit elkaar gaand, zwaaiend en zwierend.
Onder het vogelparadijs woont een vrouwtje. Niet al te groot. Ze draagt een hoed met veren. Sommige buren vinden haar wellicht een vreemde vogel. Ze wrijft eens in haar handjes. Ze denkt aan al die bewoners boven haar. Ze wil ze wel en ze wil ze niet. Nou ja, wél, maar niet teveel. Ze zet altijd de muziek uit wanneer de schemer valt en dan luistert ze naar het fluitconcert, een soort Vespers van de natuur. Zal ze als een soort Godin , heel veel Adams en Eva's straks uit het Paradijs zetten? Zal ze als zenmeester Ryokan het juiste moment weten van kappen en bewaren? In het concept van de Zen kun je in ieder geval niet uit het Paradijs gejaagd worden. Dat scheelt.
