Onlangs zag ik voor mijn neus, op micro-niveau hoe dat werkt met 'de bewegingen van de hebberigheid'. De Albert Heijn zou een aantal pakketten gratis en voor niks komen brengen naar mijn wijkcentrum.Ik ontving ze: acht pakketten en T. en ik gingen kijken wat erin zat. Het bleken pakketten van een actie uit september: iets in het kader van een buurthulp-actie, maak mensen die het nodig zouden kunnen hebben in je omgeving, blij. Of organiseer er een ga-gezellig-bij-elkaar-op-bezoek-partijtje van: er zat een pak heel goede koffie in, een theedoosje, een groot pak gezond sap, bekertjes, mentos-snoepjes, twee rollen koekjes, zoetjes.
'Nou die kunnen we wel inzetten voor de Kerst-Inn', concludeerden we samen. Vrijdag is er weer iets nieuws in het wijkcentrum: de hele buurt is welkom voor een kop soep, een koud hapje in de vorm van salades, een kopje koffie of thee, allemaal in Kerstsfeer. Twee vrijwilligers hebben er zelfs een flyer voor gemaakt, om in de brievenbussen te gooien van mensen van wie ze denken dat die nog een duwtje in de rug nodig hebben om te komen. En ze bieden er zelfs bij aan om in het donker mee te wandelen van-en-naar-huis. Eén vrijwilliger vond dat lichtelijk overdreven en juist die kwam ook binnen.
- Ha! de pakketten zijn er. O, mooi dat is heel goede koffie, die kan ik wel gebruiken, we kunnen allemaal wel een pakket meenemen!'
- We dachten het voor de Kerst-Inn te gebruiken.
- Nou dat is toch niet de bedoeling? Ik kan het ook goed gebruiken, ik heb ook maar een bijstandsuitkering.
- Ja, als we zo beginnen: mijn dochter kan het ook goed gebruiken, want die heeft dat ook en ook nog eens twee kleine kinderen', zei T.
- Nou, ik vind dat niet kloppen, zei J. de derde vrijwilliger die zich er ook in mengde, we moeten dat toch niet voor onszelf houden? Als we wat overhouden, ja dan... Maar als jullie per se een pakket mee wil nemen, nou ik ga het niet tegenhouden, neem maar mee hoor, als jullie dat zo graag willen.
De sfeer raakte wat oververhit. 'Ik ga wel aan Albert Heijn vragen wat de bedoeling is van die pakketten, zei degene die aanvankelijk een pakket mee naar huis wilde nemen en ze 'onderons' wilde verdelen. T. reageerde daar niet op en zei dat ze naar huis ging.
Vlak voordat ik zelf naar huis ging, belde ze op.
- Ben je alleen?
- Ja, hoor, zei ik.
Toen barstte ze los: 'Nou, ik hoef echt helemaal niks van die pakketten hoor, ook niet als er wat overblijft, zo hoeft het allemaal voor mij niet, waarom begint hij daarover, dat we zelf wel wat kunnen houden en waarom gaat hij nu aan C. vragen wat de bedoeling is van die pakketten? Dat kunnen we toch zeker wel zelf besluiten? Ze moeten gewoon voor de Kerst Inn gebruikt worden, klaar uit!
- Ja, hoor, zei ik.
Toen barstte ze los: 'Nou, ik hoef echt helemaal niks van die pakketten hoor, ook niet als er wat overblijft, zo hoeft het allemaal voor mij niet, waarom begint hij daarover, dat we zelf wel wat kunnen houden en waarom gaat hij nu aan C. vragen wat de bedoeling is van die pakketten? Dat kunnen we toch zeker wel zelf besluiten? Ze moeten gewoon voor de Kerst Inn gebruikt worden, klaar uit!
C. is de bedrijfleider van Appie Heijn en ik denk dat hij moest worden ingezet als een onzichtbare Salomon die op afstand een oordeel ging vellen. En baby in tweeën hakken is niet de bedoeling en zo is een Kerst Inn organiseren met de schaduw van hebberigheid die er bijna overheen was gevallen, ook niet wenselijk. Ik verwacht dat we zoveel mogelijk gaan gebruiken bij de Kerst Inn en dat wat er over is voorzichtig verdeeld zal worden. Uiteindelijk.