Bijna in het midden van de nacht, net voordat de laatste dag voor het nieuwe jaar ingaat, muziekfilmpjes zoeken en luisteren op YouTube. Toch ook aardig, een internetverbinding bij de hand, soms. Ik las een lovende recensie en de naam is me daardoor bijgebleven: Jake Bugg, een jonge singer-songwriter in de traditie van Bob Dylan Een knisperend soort van heldere stem en een mooi een beetje droevig liedje: Broken. Om alles wat in het Oude Jaar niet ging zoals je wilde, om alles wat gewenst was, maar onvervuld bleef...
Vandaag was ik in Eye, het fantastische mooie filmmuseum en filmcentrum aan de Amsterdamse IJ. Wat een gebouw, wat een grandioos uitzicht over het water. Zo'n uitzicht gun ik me, op de drempel van alweer een nieuw jaar. Oud en Nieuw, altijd zijn de twee in worsteling of samenspraak met elkaar en tijdens het typen van dit blogje, begint de laatste dag van het Oude Jaar, de seconden, minuten, uren tikken voort, en alles verdwijnt weer in de stroom van de tijd.
Ik leg zo mijn hoofd te ruste, ga de nacht in naar die ene unieke dag op het einde van het jaar: oudejaarsdag. En morgen om deze tijd is er weer een nieuw jaar begonnen, een schone lei.
