Spoedklusjes

De dag van vandaag verliep heel anders dan ik tevoren bedacht had. Ik dacht: laat ik mezelf niet te druk maken, lekker lui zijn, tenslotte werk je ook in de middag en de avond, ga 's ochtends maar heerlijk wat lummelen en bestel voor tussen door eens een maaltijd bij thuisafgehaald.nl.

Nou ja, het was omgekeerd. Eerst zag ik die maaltijd van roti met kip die al veel lovend commentaar had ontvangen van Annie en Harry een buurtje verder, maar Annie heet Irene, geloof ik. En toen ik niet meer voor mezelf wilde koken, wilde ik elke activiteit verder ook maar uit mijn handen laten vallen.

Toen kwam er een mail uit het klooster: of ik de meditatie van vrijdag kon overnemen, want zuster R. was ziek. Nou moest ik ineens een meditatie rond Psalm 42 en een zegewens uit me persen. Gisteren laat in de middag begon ik eraan, de helft was klaar voor mijn avondeten, de avond was gereserveerd voor Het Interview met Willem en Maxima (ach, het blijven schatjes...), dus vanochtend de rest afgeschreven, toch fijn dat het vanzelf komt.

Nou had ik voor de avond wel een door anderen gekookte maaltijd verdiend, dacht ik zo. Maar nee hoor, de thuiskok heeft zich niet gemeld. Nu moest ik voor de tweede keer in een spoedklusje een warme maaltijd bij elkaar scharrelen. Simpel houden, dat werkt het beste, dacht ik, net als bij die meditatie kijken wat er in je koelkast ligt en dan aan elkaar assembleren.

Zo vergreep ik me met mijn blote handen aan de resten van een gerookte makreel en maakte een gado-gado met ronddwalende groenten. En wat deed ik met Psalm 42? Welnu, het is de psalm met die heel mooie beginregels: Zoals een hinde smacht naar stromend water, zo smacht mijn ziel naar u, mijn God. Dus ik liet de ziel een reis maken, de ziel die verlangt naar gaafheid en heelheid. De zegewens gaat aldus:

Laat je ziel gaan

door de bergen en dalen

op zoek naar de verborgen bron

die elke dorst zal lessen.

Pak je ziel op

uit onrust en droevenis

breng het naar het licht

waar het in warmte kan wonen.

Spreek je ziel toe:

Moge je jezelf ontvouwen

in een waaier van mogelijkheden

en moge je thuis komen bij God,

de levende bron.

Vrede en alle goeds.

PS: Het toetje van de dag: typ bij YouTube 'De zingende revolutie in Estland, de tiende van Tijl': Een keten mensen van 600 kilometer die zich naar de vrijheid zingen. De ziel waaiert uit in mogelijkheden.