Minions

Het is heel erg. Ik zit in een groeps-Whatsapp en nu zit ik de hele tijd met Sammie in de hand. Om het bij te houden en af en toe krakkemikkig ook nog iets proberen te melden. De jonge generatie lacht me uit. Iedereen in het wijkcentrum ziet me ineens met dat ding in de hand. Ik begreep nooit, hoe dat toch kon, mensen de hele tijd met dat ding in de hand. Nu weet ik het wel.

Met fotootjes erbij, weet ik ineens wat iedereen gisteren gedaan heeft. Wat een ieder doet. Lezen. Een film  kijken. Een biertje drinken. Op een bootje zitten. Bellen blazen. Op kantoor zitten. In een bos. Een fruittoetje eten. Het gras knippen. Aan het naaien. Ik weet dat op dit moment sommigen naar de film Grease op RTL8 aan het kijken zijn. Dat een ander aan het werk is. Inclusief ik zelve. Waar anderen weer over lachen.

Wat is het vermoeiend. En enerverend tegelijk!  Eentje stuurt een YouTube filmpje rond: Minions. Heel grappig. Vind ik. Vinden anderen. Dan is het weer even stil, de film begint weer. Zonet was het pauze. Pauze.

PS: Degene die aan het werken was, is thuis: ziet 180 nieuwe berichten, meldt ze. De andere zegt weer, dat het zo snel ging, dat het leek alsof de telefoon ging.