Ook heel leuk want ik geniet ervan om adviezen te kunnen geven zonder zelf op het geld te hoeven letten en ik kan me evenveel als de koopster verheugen over het gewensde of gedroomde resultaat. Het begon bij een buurtwinkel, Atrium geheten, die zichzelf afficheert met 'biologisch bouwen en wonen'. L. had daar al het grijs met lila en wit achtige flarden marmoleum voor de huiskamer gekocht en laten leggen en nu zocht ze hetzelfde soort materiaal voor de trap naar boven.
De eigenaar van de winkel was al eens langs geweest voor zomaar advies; wat te doen met de toen geheel met oude behang beplakte en bescheurde muren. 'Ach, weet je wat, neem al die kleuren nou maar mee en kijk hoe het staat en neem om mij een plezier te doen ook deze kleur mee'. Een donkerrode, zoals de oude tegels in het halletje, maar L. wilde de trap laten knallen met geel of een mengeling van kermiskleuren of lichtgroen of oranje.
Dus we liepen terug, van de buurtwinkel naar haar huis met onder de arm ook een heel klein stuk behang van 1.65 meter met daarop dunne strepen van natuurlijk riet in de tinten lichtgrijs en lichtoranje als eventueel extra effect in de witte keuken met eikenhoutenaanrechtblad en prachtige stenen travertijnse vloer, die de verkoper nog in het magazijn had liggen. Je kon het eigenlijk alleen maar per rol van 10 meter kopen, a raison van 110 euro, te duur voor een effect, maar hij zei zoiets van: 'Als je er wat aan hebt, dan hou je het maar.' En zo geschiedde. Bij het tweede bezoek aan de winkel kreeg L. er nog het behangerslijm bij. Zij gaat er waarschijnlijk vlammend oranje marmoleum bestellen. Mooi.
Vervolgens naar zo'n groot woon-warenhuis buiten de stad. Daar dwaalden we uren rond als in een tovertuin vol lekkernijen. Kijken naar lampen, kapstokken, bijzet tafel, een grote eettafel. Ik had een vierkante geadviseerd, van ongeveer 150m bij 150m, maar vierkante tafels, die zijn er nauwelijks. Of met van die zware houten poten, te grof en zwaar. Onderweg zagen we boomstamtafels. Nou, dat is mooi! Wie weet.
L. kwam in ieder geval thuis met een kleurige poef, handgemaakt uit India, vol bonte lapjes, met geborduurde bloemetjes, glitterende paljetjes: een kaleidoscoopje met kleine bungelende kwastjes omgeven. 'Als ik maar niet op de poef hoef, oef, oef', neuriede ik daar vals bij. Maar niet heus. Die poef zit juist heel lekker, zeker in de wintertijd met je rug tegen de verwarming. Dan kun je als een huiskat daarop je vergenoegen en gaan spinnen. Maar gelukkig is het toch nog zomer, poef, oef.
