Zondags kuierdagje in Pondy.

Ik had zin in een zondags kuierdagje, en dat werd het. Eerst naar weer door de dorpse straten van de islamitische wijk. Ik kwam er op een hoekje een plekje met plantenbakken tegen, met daarboven plaatjes van Ganesh, Jezus met zijn rode hart, en symbolen uit de Islam aan elkaar geplakt. Eronder een zwart bord met op witte krijt en drie groene spruiten die daaruit kwamen en daar iets geschreven met een uitroepteken. In Hindi, maar de boodschap leekme duidelijk: alle drie de religies hebben evenveel recht van bestaan!

Het is bijzonder hoe dit kleine stadje Pondy, is het liefkoosnaampje, naast alles van Sri Aurobindo uitpuilt van religie, op zo’n klein oppervlakte. En zonder spanningen of problemen. Op straat en op de boulevard flaneert alles door elkaar. Ook heel wat zwarte burka’s, dus, niemand die opkijkt. Er is de rustige Moslimwijk, maar pal aan de rand is die hoge, gotisch-achtige basiliek van Jezus met zijn heilig hart gebouwd. In een tussenstraatje in de moslimwijk, zag ik op nog geen honderd meter afstand van elkaar een heel klein katholiek kerkje ter ere van Anthonius van Padu, én een hindoetempeltje, ter ere van Shiva.

Er bleek de zondagse mis te worden gevierd in de basiliek. Er zijn tv-schermpjes en toen ik de hostie voor ging halen, bleek er vooraan een regie-cabine te zijn met twee cameramensen. Tijdens de liedjes verschenen er afwisselende beelden van wegvliegende witte duiven in den blauwe hemel, Jezus en zijn rode hart, de teksten in Hindi, beelden van zee en natuur. Diegene voorzanger in zijn eigen DJ meubel er vlakbij, klonk af en toe naar Frans Bauer en verder zat de beat er goed in, een mix van jongerenmis, zoals dat vroeger heette, met een levensliedjes sfeer.

Erna hervatte ik mijn kuiergang en kwam bij de Botanische tuin uit en zag zo’n duister hol met een een gat, waar vanuit drank wordt verkocht. Kingfisher, stond erboven dat is Indiaas bier. Zou ik er eentje kopen en die lekker in de botanische tuin opdrinken? Maar de flesjes die hij me liet zien waren over de datum, dus nee, toch maar niet, ook niet zo verstandig eigenlijk, alcohol midden op de dag, daar  kan ik verder geheel geveld raken.

Dus weer kuierde ik verder en zag op het einde van een straatje een klein winkeltje, waar ze van alles aan etenswaar verkopen, te herkennen onder andere, aan de lange ritsen met kleurige zakjes met van alles erin die als slingers buiten hangen. Ja, daar  was vast cola te koop, een betere drankoptie. Ik zeeg neer op de stoep voor het winkeltje om die eens rustig op te drinken. Aan de onderzoekende blik van een klant, maar hij zei niks, bleek ik pal onder het altaartje te zijn gaan zitten. Opschuiven, dus maar en toen was mijn hoofd omgeven door al die zakjesslingers. Ha, lekker een klein zakje Lay’s chips erbij, voor 5 rupie, dat is 7 cent. Zou India met allerlei grote buitenlandse merken deals hebben gemaakt, dat er zo India-prijzen zijn? Bij de boeken waren ook allerlei grote uitgeverijen present en ook cola enzo is hier goedkoop.

Ik hoorde een keer in de tien minuten een flink kippengekakel. Ik keek nog eens goed naar de overkant van de straat: daar bleken kippen geslacht te worden. Ze werden per twee uit hokjes gehaald en gekakel en dan hoorde je boem-boem en was het stil. Toen ik verder liep bleek er een hele rij poelieren naast elkaar te zijn, de kraaien zaten op rekken erom heen, te wachten op een restje, soms vechtend met een hond. Porna Chicken, fresh, tender, delicious, zei een uithangbord boven het winkeltje. Nu weet ik tenminste waar dat lekkere kippenvlees vandaan komt, dat ik bijna dagelijks eet... Kip smaakt hier nog naar kip, in Nederland is het veelal smakeloos met een bittere nasmaak, ook al is het biologisch. 

Op de zondagsmarkt kocht ik mijn souvenirs: een oranje plastic waterkan, die staat hier in een emmer onder de douche. Goede wijze om waterverspilling te verminderen, dat ga ik thuis ook doen. En een sari, in een donker-roze kleur met blauw en groene strepen en vogels erop. Zo’n sari’s is een heel aantal meters, en misschien hang ik het geheel aan de muur, rondom mijn bed. Net als vorige week gebeurde het me, dat een vrouw vroeg of ze foto’s van mij mocht maken, terwijl ik aan het lezen was bij een boekstalletje. Dat is goed hoor, daarna vraag ik of ze die willen mailen. Die van vorige week is niet aangekomen, eens kijken of dit wat oplevert. Nadat ik mijn e-mailadres gedeponeerd had, maakte ze nog eens extra foto’s, close-up, instellend met dure lenzen van een Cannon camera. Beide vrouwen kwamen uit Chennai en waren op Comfort-trip, mooi woord wel, voor een-dagje-uit.

Bij het evenementenplein voor het Gandhimonument was er nu een soort van talentenjacht bezig en het was weer over op mensen. Het podium was geheel omgebouwd, want de dag ervoor was er een Indoor Rowling Contest. Roeiers op roeiapparaten, op grote schermen kon je zien wie aan het winnen was, er waren roeiteams van ook verder weg aanwezig: ik hoorde Delhi en Jaipur. Tenzij een team zich vernoemd naar een andere stad, kan ook nog. 

Weer heerlijk gegeten in de Food Court, alleen in het weekend maken ze het klaar: Parotti, een soort brood en dan met gravy, een dikke saus, gisteren met kippenstukjes en gember, paprika en ui en vandaag was het butterchicken, een rode, beetje zoette saus. Heerlijk!

Nog even zitten in de zwoele tropische nacht bij de halve maan aan zee... einde van een geweldig kuierdagje.