De broer van F., de biljarter die in Afrika woont, had gemaild: 'Wat is er met Nederland gebeurd? Dat het belangrijkste nieuwe woord van het jaar "swaffelen" is.' Dat is dus, úuhmmm... met het mannelijke geslachtdeel heen en weer zwaaien, ter verrukking van jezelf en eventueel van een ander. Of gewoon tegen een lantaarnpaal of zo, voegde de andere biljarter toe.Ja, als je dit naakte feit tot je door laat dringen, dan is het te gek voor woorden. De taal maakt zoveel nieuwe woorden en dat komt dit eruit. 'Waar zijn jullie in godsnaam mee bezig? Allemaal gestoord en dan moet ik het hem uitleggen, ik kan dat niet... Ik schaam me eigenlijk dood...dat we bezig zijn met zo'n onbenullig iets... Hoe gooi ik het in een vorm dat hij er misschien om kan lachen?'
Hét nieuwe probleem van de welvaartmens met enige gevoeligheid in de harses. Dat iets van schaamte je bevangt. De wereld is raar. Vorige week had ik eenzelfde soort bevreemding toen ik in de Vrij Nederland een artikel las over poppen die als echte babies behandeld worden, en met eenzelfde soort liefde (hm) gemaakt. De ernst van die poppenmoeders. Het geld dat ze eraan besteden... maar ja: we gaan ook met de poes naar de dierenarts en laten het opereren en behandelen tegen kanker en hart en vaat ziekten...
Liever zelf weinig geld hebben, dan. Kom je ook niet in zulke dilemma's. Gewoon genieten van kleine dingen en daar saamhorigheid beleven, iets van het delen van die werkelijkheid waarin je je samen bevindt.
Mooi voorbeeld hoorde ik pasgeleden: een moeder die met de buurvrouw elke middag kijkt naar de Duitse soapserie Sturm der Liebe. Buurvrouw kan geen Duits, dus moeders vertaalt, keihard erdoorheen. Zo'n soap, vol Ich liebe dich... Toen dochter meekeek zonder buurvrouw, kon moeder het niet nalaten tóch te vertalen!
Of deze dan: een autistische jongen, die elke week met de pont naar de overzijde van de rivier gaat. En daarna standaard op YouTube wil kijken naar het filmpje van Drs P. 'Heen en weer'. Hij kijkt eigenlijk naar zichzelf, als in een iets uitgebreidere gespiegelde werkelijkheid. Een manier om ietsjes meer de buitenwereld aan te kunnen.
Swaffelen: misschien kunnen we als betekenis toevoegen: wezenloos maar een beetje heen-en-weer leven, zonder werkelijke verbinding met een ander. Jezelf verdoven, met of zonder mannelijke geslachtdeel. Zó zet Nederland dan wel een leuk nieuw woord op de kaart. Hoe vaak ben jij aan het swaffelen?...
