maandag 3 mei 2010

I see you

Ik ben naar Avatar geweest in 3D. Wel een leuke belevenis. In Gelderland kun je alleen nog terecht in Ede, de andere grotere steden hebben de link met de moderne tijden gemist, doordat men daar geen digitale apparatuur (whatever that may be) heeft aangeschaft. Dat 3D, bewerkstelligt door een bril die je ophebt, geeft diepte en een andersoortige vaart, kleuren lijken ook meer op te lichten.

De andere wereld die in Avatar wordt opgeroepen, de planeet Pandora, is prachtig vormgegeven. Lichtgevende planten in roze, paars, blauw, exotische spiraalvormige rood oranje bloemen die open en dicht klappen, een soort jungle met daarin een grote Levensboom en een Boom van de Zielen. De blauwe wezens geloven in de godin Ewya die alles levensenergie geeft en alles en allen zijn als in een netwerk met elkaar verbonden.

Daartegenover staan natuurlijk de stomme aardelingen, die uit hebzucht, de planeet willen koloniseren omdat er precies onder de levensboom een zeer kostbaar gesteente ligt. Avatars zijn 'droomwandelaars', die eruit zien als de bewoners van Pandora, maar worden aangestuurd door het bewustzijn van een mens. Die logt in en wanneer men slaapt, weer uit.

Natuurlijk zit er een liefdesverhaal in. Aardeling, een mooie krachtige Avatarverschijning, maar ín werkelijkheid (welke?) een mensje met dunne benen, die in een rolstoel zit, wordt door Ewya uitgekozen, middels een soort lichtgevende pluisjes die ook op kwallen lijken, om ingewijd te worden in de cultuur van de Pandora's. Degene die hem wegwijs maakt is de dochter van de clanleider. En er zitten veel gevechts- en actiescènes in, waar een leger aardelingen de planeet met verwoestend vuur en bommen wil veroveren.

Het is jammer, dat daardoor het verhaal wat plat blijft. Minder aktescènes en meer beelden van de planeet, meer echte dialoog, had de film naar een andersoortig niveau kunnen trekken. Titanic van dezelfde regisseur James Cameron, die had dat wel.

Neemt niet weg, dat de keyscene toch ontroert: de grote blauwachtige vrouw, redt op het laatste moment dat manneke met de kreupele benen, ze ziet hem voor het eerst niet in zijn Avatargestalte, maar gewoon als mensje, hij haalt weer adem en ze zeggen tegen elkaar: I SEE you. Een paar keer meer komt deze ene zin voor: I see you, wat betekent dat men elkaar ziet in het Hart en de Ziel en het Echte.

Uiteindelijk is Ewya in staat om het bewustzijn van de mens definitief over te laten gaan in het lichaam van de Avatar, onder de boom van zielen, die besponnen is met lichtgevende draden. Avatar doet voor het eerst zelf zijn ogen open: einde film. Het is het logo van Avatar geworden: twee gele ogen die je aankijken vanuit een blauwachtig wezen.

Het is ook wel een mooie internetparabel: hoe het bewustzijn van zoveel mensen middels een scherm gestalte krijgt, je werkelijk een verbondenheid met een ander kunt voelen: I see you.