Hé, hé, wat een opluchting. Tenminste daar ga ik maar van uit. Gisterenmiddag heb ik mijn opvallende grotere bloempotten in de tuin gevuld met roze-purperen-witte franse geraniums en een roze margriet. Witte eyecatcherige bloemetjespollen onder de bamboe, 18 jonge plantjes; vlijtige liesjes, kleine petunia's, duizendschoon, een geel afrikaantje in de overige bloempotten gepland. Tezamen met de roze akelei die bloeit, wat vergeet-me-nietjes, de laatste bloeiende viooltjes en primula's , zag mijn tuintje eruit als een groen bloeiende oase van rust en vogelgeluiden.Tenminste: dat effect wilde ik bereiken, want vanochtend kwam de Technisch Beheerder met specialisatie Groen het uiteindelijke oordeel vellen over mijn mussenkolonie. In de opnieuw dreigende brief die ik enkele weken geleden ontving werd opnieuw gewag gemaakt van de Gevaarlijke Klimop en de niet te stoppen verwijdering ervan. Het telefoontje dat ik daarop pleegde met meneer Sikh, liet iets doorschemeren dat hij dacht dat we wel tot een vergelijk zouden komen.
Vandaar mijn moeite. Men moet toch proberen de andere te verleiden door sfeer en ambiance, dacht ik zo. Ik had zelfs maar alvast mijn werkkleding aangedaan met daarop het vignet van de Gemeente Nijmegen. Baat het niet, dan schaadt het niet. Technisch beheerder bleek alras geen behoefte te hebben om de mussenkolonie uit te roeien. Trouwens, NU zou hij er helemaal met zijn vingers afblijven want het was broedseizoen en dat mocht helemaal niet van de Flora en Fauna Wet, zo zei hij.
De Flora en Fauna Wet: dat klonk mij als muziek in de oren. Hij vertelde over klimop die armdik kon worden, tussen de spouwmuren en hij had al eens mee gemaakt dat deze een muur geheel kromgetrokken had. Dus iets moest wel teruggesnoeid worden. En die hoge es, die stond te dicht bij het huis en zou deze kunnen ontwortelen. En helemaal bovenin, dan zou de wingerd ook de dakgoten kunnen lichten en dan zou ik geheid een keertje een lekkage krijgen.
Ei-gen-lijk zei hij precies de dingen die ik ook al eens bedacht had, toen ik de vorige keer kritisch naar de groenbegroeiing rondom en op mijn huis keek. Ik zag het mezelf allemaal niet verwijderen. Nou, dat hoefde ook niet; hij zou een snoeiteam sturen en die knappen het allemaal gratis voor me op.
De twee mannen die Zusje ooit eens rondom mijn huis ontwaarde, met natuurhoeden en natuurjassen aan, zo zei ze, waarbij de een zei tegen de andere: Nou daar moeten we maar een rapportje over schrijven, die hebben hier wellicht de basis voor gelegd.
In september, dan neemt hij weer contact met me op. Om samen een snoeiplan te maken. Dan zijn de jonge vogeltjes allemaal al lang uitgevlogen en kunnen ze toch in de winter zich weer verwarmen in de oude nestjes. Zoiets zei hij. Want zo deden de koolmeesjes dat ook in zijn nestkastjes. Ik was helemaal accoord.
