Experimentblogje 2: 'ik'

Tja, ook dit is weer een experimentblogje. Want ik weet niet wat ik gedaan heb, maar ineens hebben alle blogjes schuingedrukte letters. En nu wil ik weten of dat ook het geval is bij een nieuw blogje. Puh. Het valt niet mee om half in de middeleeuwen te leven wat dit betreft en dat niemand dat door heeft. Die denken dat je de boel aan het flessen bent, wellicht. Pas zei iemand nog: maar je hebt toch ook een blog? Met fotootjes en al? Nou, nog ene keer: al die mooie plaatjes plak ik niet zelf. Dat doet LucieTheodora voor me.

Zonder haar was ik ook al nooit aan het bloggen begonnen en is het ook maar de vraag of ik het zo lang volgehouden had. Ik kan me al bijna verheugen op heel oud zijn en dan dit blog nog eens overlezen. Als ik het nu weleens doe, heel zelden eens wat, dan ben ik eigenlijk nog het meest verbaasd over de ijzige consequente gedachtengangen, die elke keer dezelfde rondgang maken. Dan lees ik iets terug en denk: ja, dat vind ik nog steeds zo.

Wat saai, eigenlijk. Een mens zou toch weleens vaker van gedachten kunnen veranderen, zou je zo denken. Gelukkig hoef ik alleen maar met mezelve te leven. Niemand die last heeft van die ijzige altijd dezelfde 'ik' die 'ik' ben. En het gekke is, dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n waarde hecht aan het 'ik'. Dat 'ik' is alleen maar toevallig zo ontstaan, door mijn verleden en de wijze waarop die mijn 'ik' gevormd hebben. 'Ik' was ongetwijfeld een andere 'ik' geworden, met andere ouders, in een ander land opgegroeid, enzovoort.