Tja, het moest nu wel gaan stoppen... want ik had genoeg afkoeling gehad en dan komt er zo’n moment dat dit kan omslaan naar het koud hebben. ‘Morgen neem ik ook een paraplu mee’, dacht ik, want daarmee hou je het veel langer vol. En toen werd het droog, precies op tijd en ik kreeg honger en kon nu dus toch mijn bakje met rijst en ketjap, roergebakken groenten en een speklapje, te samen met komkommer en sla met citroensap opeten. Ik eet met de handen, zoals in Indonesië en het is echt smullen.
Sinds mijn anderhalve maand in Mahabalipuram waar ik ’s avonds heel eenvoudig meestal rijst at met ienie-minie schaafsels kip en wat wortel met tomatenketchup, is rijst eten een soort van godenmaaltijd. In India rijden er vrachtauto’s met rijstbalen, ook naar de afgelegen dorpen en droge gebieden in het kader dat niemand in India honger hoeft te lijden. Service van de staat, het wordt gratis verstrekt en je herkent de wagens aan het vignet van een Gandhi-ziekenfondsbrilletje. Ook voorlichting over hygiëne, voorbehoedmiddelen, geweld tegen vrouwen herken je aan dit brilletje: met enige regelmaat zag ik zo’n auto met voorlichters in de straten staan.
Dus het bewustzijn dat rijst het voedsel is om te leven, zoals manna uit de hemel en het ‘levend water’ van Johannes uit de Bijbel, maakt rijst goddelijk, zeker als ik er hier ook nog extra frisse groenten bij kan eten, want dit concept kenden Wiki en Sunjay niet zo. Groenten werden allen bewerkt in sauzen. Ik heb me eens laten uitleggen wat er allemaal in een van de Indiase sauzen, ofwel curry’s, zat die alleen in de middag werden geserveerd en dat was veel: meerdere kruiden en groenten en zo krijg je de Zuid-Indiase Thali: rijst met allemaal bakjes eromheen, alles vanaf de vroege ochtend vers gemaakt en alles was ook op in de avond. Waarschijnlijk ook omdat er maar één grote koelkast was, maar die was er om het verse fruit in te bewaren en het ijs. Wiki ging elke ochtend naar de groentemarkt, boodschappen doen. Ik at er ook weleens ’s middags en dan was het druk, alle buschauffeurs aten er ook en echte trek heb ik dan ook niet, dus meestal was ik er in de avond, dan was het er rustig.
Ach, en zo zit ik weer razendsnel in India... en ik weet dat ik die herinnering ook levend houd wanneer ik een simpele maaltijd met rijst klaar maak. Heel ideaal eten ook, wanneer het warm is en ook koud is het even smakelijk als wanneer het warm wordt opgediend.
