En dan ruikt het ineens naar Herfst in je eigen tuin... De hangfuchsia bloeit nog en de verlepte grote vlijtige liesen heb ik toch nog maar een plens water gegeven. Misschien hebben ze nog de kracht voor een laatste bloei. De bruidssluier geeft langs de zijkant en over het afdakje een witte waas over het vochtige groene blad, maar met de zeis erlangs lopen was voor niks. Er is de afgelopen week niks aan gegroeid. Hoe anders in de moestuin waar dagelijks de tomaten nog kleurden en zo ook de pompoenen en de kleine aubergines en baby-sla weer opkwam en een courgette nog een aardig reuzen formaat kreeg.
Ik kijk naar het wespennest aan de zijkant bij mijn achterdeur: de zoemende stroom is ook voorbij, maar ze vliegen er nog wel. Ik had gelezen dat wespen elk jaar een nieuw nest bouwen, maar hoe gaat dat dan? Gaat de hele zwerm dood en overwintert de koningin ergens, zoals dat bij bijen is, dacht ik, om in de lente opnieuw te beginnen?...
Ik heb mijn kennis bijgespijkerd: een nieuwe koningin die uit haar moeder geboren is, vliegt in september uit, zoekt een dar, gaat dan ergens overwinteren en zoekt begin maart een nieuwe plek om haar nest te bouwen dat wel uit 7000 wespen kan bestaan. Ik begrijp nu, dat de wespen die ik zie een beetje doelloos nog rondvliegen want hun taak is voorbij, het voeden van de kraamkamer van de koningin. Dus nog even wachten eer ik het oude nest kan verwijderen en herstelwerkzaamheden kan verrichten aan het afdakje aan die kant.
Het begint naar kaneel en stoofpeertjes te ruiken, nog geplukt langs de kant van de weg op mijn laatste lange wandeling bijna twee weken geleden. Herfstachtiger kan bijna niet. En ondertussen ben ik bezig geweest met witte verf, een ei, aarde uit de tuin en twee judaspenningen, op een schildersdoek, Gisterenavond toen ik hier weer thuis kwam, zag ik plotseling iets voor mij. Ik wil het hangen in mijn boshuisje, bij de bank: wat aarde van hier naar daar gebracht.
Het geheel is aan het drogen, ik heb ook de eischerven gebruikt. Of het vast blijft zitten in die gedroogde verf, de glanzende eidooier en het eigeel, moet nog blijken. Het is nog niet af. Gisteren zag ik enkele strepen groen op een voornamelijk witte achtergrond. Nu is er ook best veel donkerbruin en eigeel dat nog aan het verkleuren is. Wel een interessante bezigheid, het is wel spannend dat je nog niet weet, hoe het uiteindelijk wordt. Ik vind het ook wel een herfstachtige activiteit, het doet mij denken aan het maken van een herfststukje in een oude schoenendoos, vroeger: fröbelen met spul uit de natuur.
