Voor het eerst dit jaar, gezwommen in de Berendonck. Het is zo goed bevallen dat ik overweeg om vandaag ook bij het water te gaan zitten, in plaats van naar de Intocht van de Vierdaagse. Dat zou voor het gewoontedier dat ik ben, een ware revolutie zijn.
Maar ja; alles verandert. Wat vroeger ‘Havanna aan de Waal’ heette, een alternatief voor de drukke Zomerfeesten, met wat kunst op het strand, circustenten, ouderwetse kermistoestelletjes, die ik later op het strand in India zag, een boekenbus, vol linkse gezinnen met goedbespraakte kinderen en moeders in King Louis jurken, gezellige luisteroptredens, enzovoort; is het er nu een grote schetterende lawaaibak geworden.
Ik had me verheugd om misschien op het strand rondom een vuurkorf te zitten. Nu ben ik niet eens naar beneden gegaan.
Dan maar op de Waalbrug, de illusie van rust en een bijna volle maan.
Ik dacht aan de films van Back To The Future, waar een rustig vijftiger jaren dorpje in de toekomst verandert in een vergaarbak van lust en opwinding. Zo is deze verandering natuurlijk ook gebaseerd op een nieuw verdienmodel: het kan héél veel jongeren herbergen, die zo van het station over de brug erheen kunnen en dat ontlast de binnenstad.
Wel een mooi optreden van een zachtaardige jongeman uit Brazilië, die er maar niet over uit kon, dan hij helemaal uit Brazilië speciaal naar hier was gekomen, op dit ‘amazing’…? Hij snapte niet helemaal waar hij terecht was gekomen en zei steeds obrigado, bedankt. Ik was er speciaal voor gekomen, hij is ook al opgemerkt door de New York Times.
